"Biz" herkesin bildiği gibi ütopya karşıtı bir romandır. Zamyatin’in, yani yazarın yaşadığı dönemde karşılaştığı devrimlere karşı zıt tutumu, onu, ruh ve manevi dünyanın yok olacağı, insanların sayılar ve üniformalarla birbirinden ayrılarak ifade edileceği distopik dünyaların sinyallerini çağındaki insanlara bildirme zorunluluğunda bırakmıştır. Kısaca Biz romanı bu gereksinimden doğmuştur, fakat baktığımızda tek devlet ve tanrısallaşmış yönetimi, insanları kontrol altında tutan, yaşamlarını saatlerle sınırlandıran, yeme içme uyuma ve seks saatlerini belirleyen ama mutlu olan ve suç olasılığının azaldığı bir dünyayı amaçlamaktadır. Özgür olan ve bireysel olan mutlu olamaz, suç işlemeye başvurur demektedir. Kendi varlığını biz içinde eriten mutludur, tek tiptir, akılla düşünür. Akıl varsa duygu yoktur, hayal yoktur, rüya yoktur böylece düzen vardır. Kahramanımız İntegral gemisinin mühendisi D503 de birgün Mefi yeraltı direnişçisi I330 ile sıra dışı bir diyalog yaşar. Bu farklılık tek devletin ceza sisteminde karşılığını elbette bulacaktır. Gelişen olaylar, hastalık olarak nitelendirilen duygusal devinimler, roman finali, verilen mesajlar itibariyle mutlaka okunası bir kitap. Düşünmeyi, hayal kurmayı, haz duymayı ve bunların ölümcül sonuçlarını o kadar güzel anlatmış ki… 1984 öncesinde okunması gereken bir roman. Zaten 1984’e ilham olan roman...
Düşünsenize, mutluluk işleminde payda 0'a indirilir ve böylece tüm işlem muhteşem bir sonsuzluğa dönüştürülmüş olur. Anlatımı ve kurgusuyla çok keyif alarak okudum. Henüz okumayanlara tavsiye ederim.
