Abdurrahim Karakoç'un bendeki yeri hep farklıdır. Onu okuduğum zaman Anadolu'nun her bir karışına ayrı ayrı hasret duyarım. Memleketim, kütüğümün kayıtlı olduğu il olmaktan çıkar; Maraş olur, Van olur, Antep olur, Bursa olur, Adana olur, Türkistan olur, Urumçi olur, Semerkant, Buhara olur. Asla yaşadığım mekanla sınırlamaz beni.
Hicivleri yaşadığım zamandaki yolsuzluklara ışık olur. Seneler öncesinde yazdığı bir hiciv sanki bugün yazılmış gibidir. Yaşadığım mekanla sınırlamadığı gibi, zamanla da sınırlamaz beni.
Velhasıl bir güzel insan geçmiş bu topraklardan; güzele, iyiye, hakka, adalete tutkun oluşu susmasına mani olmuş. Dünyanın öbür ucunda bir mazlumun derdi onun yüreğine de dert olmuş. Bu sebeple onun şiirlerini okumayan, onu tanımayan bir nesil yetişsin istemem. Vatan, millet, sorumluluk şuuru olmayan bir nesil istemem. Hakkı, adaleti aramayan, kaim tutmak istemeyen bir nesil yetişsin istemem. Elimden geldiğince okur, okuturum. Sizlerin de okumasını isterim ki inceleme yapmamın sebebi budur. Selâm ile
