İnsan bazen kendini şaşırtıyor. Fazlasıyla uzak ihtimalleri, zayıf mı zayıf sinyalleri; senelerin arasında sönmüş, hükümsüz bir saniyeyi ciddiye alıyor.
Birbirimizin varolduğunu sanmaktan fazlasına gücümüz yetmiyor sanki, ha? Düşündüğümüz için mi varız, düşünüldüğümüz için mi? Yoksa hayallerde mi gerçekleşiyoruz yalnızca?