Abdulkadir ERTAKUŞ

Ölüme Yakın

Akşam üstüne doğru, kış vakti; Bir hasta odasının penceresinde; Yalnız bende değil yalnızlık halis Deniz de karanlık, gökyüzü de; Bir acaip, kuşların hâli. Bakma fakirmişim, kimsesizmişim; -Akşamüstüne doğru, kış vakti- Benim de sevdalar geçti başımdan. Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış; Zamanla anlıyor insan dünyayı. Ölürüz diye mi üzülüyoruz? Ne ettik, ne gördük şu fâni dünyada Kötülükten gayri? Ölünce kirlerimizden temizlenir, Ölünce biz de iyi adam oluruz; Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış, Hepsini unuturuz.

Sayfa 109 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor

Abdulkadir ERTAKUŞ

kapalı çarşı

Giyilmemiş çamaşırlar nasıl kokar bilirsin, Sandık odalarında; Senin de dükkânın öyle kokar işte. Ablamı tanımazsın, Hürriyette gelin olacaktı, yaşasaydı; Bu teller onun telleri, Bu duvak onun duvağı işte. Ya bu camlardaki kadınlar? Bu mavi mavi, Bu yeşil yeşil fistanlı... Geceleri de ayakta mı dururlar böyle? Ya şu pembezar gömlek? Onun da bir hikâyesi yok mu? Kapalı Çarşı diyip te geçme; Kapalı Çarşı, Kapalı kutu.

Sayfa 108 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Abdulkadir ERTAKUŞ

DENİZİ ÖZLİYENLER İÇİN

Gemiler geçer rüyalarımda, Allı pullu gemiler, damların üzerinden; Ben zavallı, Ben yıllardır denize hasret, "Bakar bakar ağlarım". Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı, Bir midye kabuğunun aralığından: Suların yeşili, göklerin mavisi, Lâpinaların en hârelisi... Hâlâ tuzlu akar kanım İstiridyelerin kestiği yerden.

Sayfa 105 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor

Abdulkadir ERTAKUŞ

KUMRULU ŞİİR

Duyduğum yoktu ne vakittir Güvercin sesi, kumru sesi, pencerede; İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir? Nedir bu yosun kokusu, Martıların gürültüsü havalarda; Nedir? Yolculuk olmalı, yolculuk.

Sayfa 102 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor