Daha güzel anlatılamazdım..
Tek kale bir maç dönüyor hayat ile aramda. Herkes " Bu maç dönmez" deyip bırakmış beni sahanın ortasında, zafer kazandıkça sevilen bir takımın hüznü var üstümde. Yaşamımdaki kayıp zamanları uzatmalara eklese hakem, bir yaşam borcu daha olur evrenin bana. Hem kaleci hem oyuncuyum; çocukluğumu takıyorum doksana, hakem ofsayt bayrağını kaldırıyor; sanırım çocukluğum tedavülden kaldırıldı. Neden beni büyümeye zorluyor yaşam dikiciler ? ..
Sayfa 48
·
119 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.