..boşluğa yüzlerce gölge sığabilir, belki binlerce ama bir kişinin yerini doldurmaya yetmez. Bunu seni kaybettiğim zaman anladım. On beş yıldır buraya hep aynı gün geliyorum. His şaşmaz. Her geldiğimde kendimden biraz daha buraya bırakıyorum. Yaşadığım, yaşayacağım Her şeyi bir kenara bırakarak bunu söylemekte hak buluyorum. İnsanın cicegi bir kere soluyor ve bundan sonra gül bahçelerine sahip olsa da hiçbirisi o kadar güzel kokmuyor. Bunu seni kaybettiğim zaman anladım. Seni kaybettiğim gün bütün bahcemi ateşe verdim. Yeniden inşası mümkün olmayan enkazlar ile sürdüm yasantimi. Bundan sonra o enkazın arasına bir mucize gibi ışık vurur mu, çorak topraklarıma yeniden bahar uğrar mı bilmem ama bunu deneyeceğim.
Sayfa 146
··
233 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.