Bir yazarın düşüncelerini, yazım tekniğini, hissettirdiklerini anlayabilmek için en az iki kitabının okunması gerektiğini savunurum hep. “İnsanlığımı Yitirirken”i okuduktan sonra, bireyin kendisine ve topluma yabancılaşmasını muazzam bir şekilde işleyen Yazar’ın, ismiyle müsemma olabileceğini düşündüğüm “Pandora’nın Kutusu” adlı eserini okumaya karar verdim. Kitabın konusunu; tüberküloz hastası bir gencin, nam-ı diğer Tarlakuşu’nun Sağlık Dojosu adı verilen sanatoryumda diğer hastalarla ve hastabakıcılarla olan günlük ilişkilerini mektuplarla arkadaşına aktarması şeklinde özetleyebiliriz. Cevabî mektuplara kitapta yer verilmemiş ancak mektuplar arasında herhangi bir kopukluk, anlaşılmazlık yok. Yazar’ın yaşamla ölüm arasındaki git-gellerini, Yeni Adam olma yolundaki mücadelesini görmemek mümkün değil. Evet “İnsanlığımı Yitirirken”de daha umutsuz, ölüme daha yakın olan Yazar bu kitabında daha umutlu, kabul. Ancak her nedense kitaptaki duygular bana geçmedi. Belki de çok yakın zamanda yine tüberküloz hastası olan Kafka’nın Milena’ya Mektupları’nı okuduğum ve onu kalbimin bir köşesine koyduğum için sevememişimdir. Son olarak, kitabın içerisinde kadınlar ile ilgili yapılan genel geçer tespitlerden ayrıca rahatsız oldum. Okumayı düşünenlere keyifli okumalar.

Pandora’nın KutusuOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 20232,528 okunma

·

494 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba Önal