“Yalnız mısın?”
“Evet.”
“Kimse yok mu?”
“Kimse. İnsanlara tahammülüm yok, biliyorsun.”
Sayfa 116
Bence “İnsanlara tahammülü olmama” olayı baya abartılıyor sokakta herkes tahammülü kalmadığından bahsediyor. Doğru değil. Sınırlarını belirleyip ilişkiyi şekillendiren olursanız tahammüle ihtiyacınız kalmaz.
Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum. Başım dönüyor Olric.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.