''Çocukluktan beri bana hayvanlara eziyet etmememi, merhametli olmayı başarabilirler; Bütün kitaplarda bunu başarmak ve sizin kahrolası savaşından zarar görenlere öyle acıyorum ki canım yanıyor. Ama işte zaman geçiyor ve tüm bu ölümlere, acılara ve kana alışmaya başlıyorum; Hayatta hayatta da daha duyarlı, daha tepkisiz ayrılık ve yalnızca en güçlü itkilere cevap verebildiğimi kaybettiğim, ama savaş gerçeğinin kendisine alışamadığı, esasen akılsızca olan bu her şeyi anlamayı ve açıklamayı aklım reddediyor. Bir milyon insan bir yerde toplanıp edimlerine doğru bir şekilde kazanılmaya çalışarak dünyayı öldürüyor ve hepsi eşit düzeyde hasta ve hepsi eşit düzeyde tükeniyor. Delilik değil de nedir bu?''
İntihar etmek isteyen insanların vazgeçirilmeye çalışılmadığı aksine onlara intihar etmek için yardımcı olacak ekipmanlar satan bir yer düşünün. İşte orası ''İntihar Dükkanı'' denilen yer. Bu mesleği senelerdir yapan Tuvache ailesinin hayatı en küçük çocuklarının onlardan tamamen farklı bir karakterde olmasıyla değişmeye başlar. Alan adlı bu çocuğun pozitifliğini ve hayata bakışını çok seveceksiniz.