Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Tülay G.P.
Tülay G.P.
@Tulay78
Ruhta arkeolojik kazı yapmak...
Ömür boyu öğrenci
147 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hayatın kısa ya da uzun olması değil anlamlı yaşanmasına, otomatik pilotta giderek yaşanan bir ömürden, yaparken zamanın nasıl aktığını unuttuğunuz, bizi çok mutlu eden olağanüstu fakat küçük, gündelik şeyler, nüanslar, kişiler, olaylar, uğraşlar ile geçen anların toplami diyorlar hayata bazıları.
Ben benimsediğim bu düşünceyi, katıldığım bir felsefe oturumunda ifade etmeye çalışmıştım, fakat anlaşılmamis, sanki anlatmaya çalışırken yaptığım benzetme ve örneklerin kendi yasantimdan hareketle öznel olduğu nedeniyle karşı çıkılarak cürütülmeye çalışılmıştı..Ben bu anlara örnek olarak "çocuğunuzun size ilk anne dediği an", "aşık olduğunuzu anladığınız an" "yağmur altında ıslanmanin tadını çıkardığınız an" gibi örnek verdigimde; "ben anne değilim dolayısıyla bir çocuğun bana anne demesinin hissini bilemem, hiç aşık olmadım, yağmuru da sevmem" demisti. Yani yasantisal örnek veriyor, sorgulama bilmiyorsun gibi. Belki de bilmiyorumdur. Evet hem bilmiyorum hem de ifade edemiyorum çoğu zaman. Ama ben bu düşünceye çok yakınım.
Böyle olduğunu düşünüyor, okuyor, gozlemliyor, izliyorum, hissediyorum...
Bu kitabı bunların üzerinden okuyor ve yine aynı görüşü destekliyorum: Hayat nefesimizi kesen zamanı unutturan mutlu ya da mutsuz olduğumuz anların toplamıdır. Zaman bu baglamda görecelidir. Insanalrin ölmeden önceki son zamanlarda "göz açıp kapayıncaya kadar geçti" diye ifade etmelerinin nedeni de sanırım, bu anlari çogaltamayip hayatlarını rölantide tüketiyor olmalarından kaynaklanıyor. Keşke gençler bilse, yaşlılar yapabilse...
Beyinin dopamin mekanizması ve bağlı diğer her şey
Beynin dopamin sisteminin nasıl çalıştığı, insanların beyin yapısındaki farklılık ve dopamin sistemi arasındaki neden sonuç ilişkileri hem oldukça detaylı hem de bütünsel olarak işlenmiş.
Dikkat, zeka, yaratıcılık, motivasyon, başarı, ruh hali ve ruhsal hastalıklar, bağımlılıklar, insana dair felsefi gaileler, mutluluk, huzur, ruh, inanç gibi kavramlara dopamin penceresinden hem bütüncül hem de bir yelpaze/skala olarak değerlendirmeler çok tatmin ediciydi. Adeta kafamdaki kavram karmaşası ilmek ilmek birbirine bağlandı.
Düşünen, sorgulayan, hayatını iyi işler yaparak, üreterek, yaratarak geçirmek isteyen, huzur ve mutluluk halini kovalayan; bunları yaparken hastalıklardan, ruhsal sıkıntılardan, yanlış ve kötücül davranışlardan kaçınmaya gayret etmeyi, insanı ve kendini anlamayı, anlaşılmayı amaç olarak önüne koymuş insanlar için bir rehber niteliğinde.
Birçok bilimsel çalışmaya ve çokça kitaba, disipline atıfla altı dolu bir anlatımı var.
Delilik ile dahilik arasındaki farkın, bir nüans farkı olduğu söylemini hepimiz duymuşuzdur. Yazar bu kitapta, bu ve benzeri tüm ruhsal durumlar için öyle güzel tespitler yapmış ki hayran olmamak elde değil.
Basitleştirilmiş ve keyifli günlük dili, bilimsel olma özelliğinin önüne geçmiyor.
Psikoloji , beyin işleyişi, zeka, insan davranışı konularına ilgiliyseniz kesinlikle tavsiye ediyorum.
İntihar Güzellemesi
Japonya'nın en çok okunan romanlarından biri olması şaşırtmadı. Aşırı bireyselleşme, aile yapısındaki kopmalar, inançsızlık, uyuşturucu ve intiharın yaygın olması...Peynir ekmek gibi el ele tutuşup intihar teşebbüsleri...
İçinde yaşadığı topluma paralel duygu durum ve girdiği handikapları yansıtması açısından bir nebze başarılı bulsam da Suç ve Cezaya gönderme yapabilecek ne bir karakter yaratabilmiş ne de yazım dili var.
Bunalım, bunalım.. Ama bir Dostoyevski bunalımı değil Japon bunalımı...
Okur Takip Önerileri
Yüreğimi burkan kitap...
Bu kitabı okumayı hem çok istiyor hem de erteliyordum. Duygusal olduğum ve okuduğum, izlediğim şeyleri içselleştirerek çok etkilendiğim hatta ben de birlikte yaşadığım için çekiniyordum açıkçası. Dedim ki kendime 'insanlar bunları yaşıyor, sen okumaktan imtina göstermemelisin'. Bir gayret başladım. 3 günde tabiri caizse soluksuz okudum
Sula Bozis'in yıllar önce okuduğum İstanbul Rumlarından Yemek Tarifleri kitabı ile aynı tadı aldım. Sadece bir yemek kitabına indirgemek eksik kalır. Anlatı tarzı da kendi şivelerinde çok hoş. Bir kültür aktarımı, aile tariflerini ve geleneklerini paylaştıkları için ikisine de teşekkürler.
