İlk defa bir kitabı okurken beynimin yandığını hissettim tek elimizle özet bu. Yazarın ikinci okuduğum kitabı Düş Ķesiği oldu.Kitabin bir bölümünde aynı kelimeleri tekrar okuyormuşuz hissi okurken biraz sıksa da sonunun olay kurgusundan ayrılmaması güzeldi.
Neden âşık iki insan bunca garip şeyi dünyanın en önemli meselesiymiş gibi birbirine anlatmaktan vazgeçmeyi öğrenemez? Çünkü önemli olan ne anlattığın değil, kime anlattığındır bazen.