Thomas Henry Taylor Gönderileri
Thomas Henry Taylor kitaplarını, Thomas Henry Taylor sözleri ve alıntılarını, Thomas Henry Taylor yazarlarını, Thomas Henry Taylor yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Hani insanlar ilaç almak için doktora giderler ya," dedim. "İşte bu da aynısı, ama kitaplarla olanı. İlaçlar yerine hikâyeler var, anladın mı?"
"Sadece rüzgar sesi olduğunu söylüyorlar mı?" dedi Violet. "Yoksa gerçekten de sadece rüzgâr sesi mi?"
Sayfa 53Kitabı okuyor
Mankafalık etmeyin çocuğum!
Maceranın tam ortasında...
"İnanabiliyorum," diye yanıt verdim. "Sadece bu konuda düşünmemeye çalışıyorum, o kadar."
Sayfa 33 - Genç TimaşKitabı okudu
Paylaşılmış bir sorun, sorun değildir. Bir maceradır.
Sayfa 45Kitabı okudu
Vi, buz gibi soğukta göz kamaştırarak parlayan muhteşem taşı bir kez daha havaya kaldırdı.
Sanki kendi kendine konuşur gibi, "Gerçekten ihtiyacı olan birine," diye tekrarladı. "Bu durumda," diye ekledi, "nereye vereceğim biliyor musun?"
"Evet?"
"Geleceğe!"
Sayfa 359Kitabı okudu
"Kitabı oku, Batığın Çocuğu. Gerçek isimleri yerlerine koydum. Seninki de dahil."
Ve kitap açıldı ve sayfalar durana kadar saniyeler içinde döndü. Sayfanın en tepesindeki satırı okudum ve bir lüks yolcu gemisinin yemek salonunda limon dilimleri servis eden bir çocuk hakkında bir bölüm gördüm. Çocuğun adını okudum.
Kitabı kapattım.
Artık en azından kim olduğumu biliyordum.
Ve anılarım hızla geri geldi. Ama hatırladığım başka bir hayattı, öyle değil mi?
Sayfa 346Kitabı okudu
"Ne zaman birisi eski püskü bir sahil kasabasına çoğu yerin kapalı olduğu, rüzgarın plaj kulübelerini sallayıp yağmuru burnundan içeri soktuğu, gelgitin sürüklediği hazinelerle dolu ve efsanelerin kol gezdiği sahiline sadece sakinlerin inecek kadar aklını kaçırmış olduğu kış vakti gitse bence zaten Tuhaf Deniz Kasabası'nı ziyaret etmiş sayılır, Vi. Belki de hiç farkında olmadan."
Sayfa 357Kitabı okudu
"Beni unutmayın."
"Sabrina'yı unutmayın mı demek istedin?" diye sordu Violet. "Kız kardeşin."
"Onu demek istemiştim." Yılanbalık gözlerini kapadı. Artık kendinden geçecekmiş gibi görünüyordu. "İkimiz...biriz."
Sayfa 285Kitabı okudu