sinemada "male gaze" yani erkek bakışı dediğimiz bir kavram vardır, aslında bu kavram edebiyat için de kullanılabilir. özellikle rus klasiklerinde bunu çok sık görüyorum. kadın,hikayelerde birey olarak değil, bir nesne olarak ortaya çıkıyor. iki erkek karakter arasını bozacak mutlak kötü unsur hep karşımıza kadın olarak çıkıyor, bunun için düellolalar yapılıyor, hararetli tartışmalara girişiyorlar. bu kitapta da bu bakış açısını hissediyorsunuz fakat aşırı derece değinilmemesine karşın ana olayların gidişatını oldukça etkileyebilmeye devam etmiş.
bunun yanı sıra aile yapılanmalarında özellikle bazarovun babası karakteri benim için ideal baba figürüne oldukça yakın, çünkü oğlunu olduğu gibi kabul etmekte oldukça hevesli bir durumda. hatta öyle ki agresif, tartışmacı ve aykırı bir kişiliğe sahip olan bazarov, ruhsal bir bunalıma girdiğinde daha sakin ve uysal bir yapıya bürünüp aslında olduğu kişiden uzaklaştığında babası telaşlanır, aslında bu hali içten içe hoşuna gitmiş olsa da oğlunu olduğu gibi görmek ister.
