- Çok yorgunum şeyhim!
- Cennet yolu, yokuştur evlât.
- Sermayem talan oldu ama.
- Şeytan der ki: Umutsuzluk, bana imandır!
- Yalnızlık peki?
- Secdesiz olmak!
- Rabb'e ulaşmaya mâni nedir?
- Seninle Rabbin arasında tek engel dünyadır.
- Efendim?
- Allah'ı kaybedenin bulacağı tek şey beladır!
- Peki bizi kim kurtaracak?
- Rahman ve Rahim olarak Allah!
- Peki bizi affeder mi?
- Sevdiğine zulmeder mi evlat?
- Peki dünya?
- Oyunun aslı!
- Kimseye yanlış yapmadım şeyhim!
- Yanlış insanları kimsen yaptın ama!
- Kimsem yok benim!
- Rabbin sana yetmez mi?
Bu dünyanın cenneti neresi diye sorsalar. Bir insanı çıkarsız, beklentisiz seven bir insanın kalbidir derim. Öyle bir 'kalbin' içindeysen; sakın kaybetme cennetini...
Kitabın ismi dikkatimi çektiği için okumak istedim.Yüreği yorgun,kırgın insanların insanların bir nebzede olsa hayattaki tatsızlıktan uzaklaşması,yalnız olmadıgının Rabbimizin her daim bizimle oldugu maneviyatı olan okunabilir bir kitap.Lakin alıntıların çoğunda üstadların isimlerine yer verilmemesi çok büyük saygısızlık ve eksiklik.Kötü bir kitap mı hayır vavv derecesinde bir kitap mı idare eder.Keyifli okumalar.
Hani bazı kitaplar vardır tamda anlatamadıklarınızı,içinizi anlatır.Bu kitapta benim duygularıma,hislerime tercüman olmuş.Kitapta okuduğum her bölüm bana "ben" olduğumu hatırlattı.Aslında her şey okadar da çok önemli değil,gelip geçiciyiz bu dünyada.Kitabın asıl ana fikri bu aslında.Kitap sade ve akıcı.Kitabı okurken acaba diğer sayfada ne var merakıyla okuyup kısa bir sürede bitirdim.Kesinlikle okunmaya değer bir kitap.Şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Kütüphanemde olan kitapların altını begendiğim yerleri çizerim bu kitapta çizdiğim kısımlar o kadar az ki kitap okumaktan nerdeyse sogudum.Tekrire düşme cabası,konu birliği hiç yok.Yazarın bundan önceki kitabı okunabilirdi lakin sınıfta kalan bi eser berbat...!