“Yürüyorum dediği, durmanın ta kendisiymiş. Düş gibi bir şey yani.. Koşarsın koşarsın da varamazsın hani; içindeki umut, varamadığın kadar büyür. Sen bakarsın ışıltıyla. İleriye uzanırsın, uzandıkça da kolların uzar babam uzar.. Gene de boşluğu avuçlarsın hep,; düşünü düş yapan boşluğu..”