Hakkında
Eugène Ionesco (Rumence: Eugen Ionescu, d. 26 Kasım 1909 – ö. 28 Mart 1994), uyumsuz tiyatronun önde gelen yazarlarından biridir. Sıradan durumların ötesinde bireyin var oluşundaki anlamsızlığı kendine özgü bir dille anlatmaktadır.
Yaşam öyküsü
Resmi internet sitesine göre 1912, başka kaynaklara göre 1909 yılında Romanya'da doğan Ionesco'nun babası Rumen, annesi Fransız'dır. Çocukluğu Fransa'da geçen Ionesco anne ve babasının boşanmasının ardından 1925 yılında Romanya'ya döner. 1928 – 1933 yılları arasında Bükreş Üniversitesi'nde Fransız Edebiyatı okuyarak öğretmenlik sertifikası alan Ionesco, burada Emil Cioran ve Mircea Eliade ile tanışır.
1936 yılında Rodica Burileanu ile evlenerek sıradışı çocuk öykülerini ithaf ettiği bir kız babası olur. 1938 yılında doktora çalışmasını tamamlamak için ailesiyle birlikte Fransa'ya döner.II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle Marsilya'ya taşınan aile, Fransa'nın özgürlüğe kavuşmasından sonra 1944 yılında Paris'e yerleşir.
1967 yılında İsrail'e gider ve daha sonra öz yaşam öyküsünde yahudi kökenli olduğunu açıklar.
1970 yılında Fransa Akademisi üyeliğine seçilen Ionesco, (accession speech, Fransızca) birçok ödüle de layık görülmüştür. Bunlardan bazıları: Tours Festivali Film Ödülü, 1959; Prix Italia,1963; Society of Authors Theatre Prize, 1966; Grand Prix National for theatre, 1969; Monaco Grand Prix, 1969; Austrian State Prize for European Literature, 1970; Kudüs Ödülü, 1973; bunun yanında New York Üniversitesi ve Leuven (Belçika), Warwick (İngiltere), Tel Aviv (İsrail) üniversiteleri tarafından fahri doktora derecesine lâyık görülmüştür.
84 yaşında ölen Ionesco, Paris'teki Montparnasse Mezarlığı'na gömülmüştür.
Genellikle Fransızca yazmasına rağmen Romanya'nın en çok gurur duyduğu isimlerden biridir. Rumenlerin bu konudaki temel kırgınlığının, gerçek adı olan Eugen Ionescu yerine isminin Fransızca söylenişi olan Eugène Ionesco olarak tanınması olduğu bilinir.
Unvan:
Rumen Oyun Yazarı
Doğum:
Slatina, Romanya, 26 Kasım 1909
Ölüm:
Paris, Fransa, 28 Mart 1994
Okurlar
129 okur beğendi.
1.302 okur okudu.
31 okur okuyor.
936 okur okuyacak.
15 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Yalnız Adam
8.3/10
Toplu Oyunları 4
8.3/10
Beyaz ve Siyah
7.3/10
Toplu Oyunları 2
8/10
Cehennem Günlüğü
8.4/10
Jack ya da Boyuneğme
6.5/10
Günlük'ten
9/10
Toplu Oyunları 1
8.2/10
Toplu Oyunları 3
7.6/10
Four Plays
8.3/10
The Chairs
8.3/10
Notlar ve Karşı-Notlar
8.3/10
Günlük
8.6/10
Toplu Oyunları 5
5.6/10
Rhinocéros
0/10
Yeni Kiracı
4.3/10
Gelinlik Kız Önder
7/10
Tiyatro Deneyi
8.5/10
Sandalyeler / Ders
0/10
Krallar da Ölür
8/10
Kel Şarkıcı
8.4/10
Gergedan
8.2/10
Sözler ve Alıntılar
''...artık ne şimdiki zaman, ne de zaman var. Düşüş'ün çılgın hızı bir hiç'in dipsiz boşluğuna savurdu bizi.''
Sayfa 10
Beni tiyatroya, müzeye, bir kitapçının edebiyat raflarına yönlendiren merak bambaşka. Seveceğim ya da sevmeyeceğim birinin yüzünü ve kalbini görmek isterim.
Sayfa 12 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyacak
Bir altın çağ var: Çocukluk, gözü kapalılık, masumluk çağı bu.
Sayfa 20
Artık kendimle de barışık olmadığımdan olacak, başkalarıyla ya hiç anlaşamıyor ya da çok az, o da zar zor anlaşabiliyordum. Ara sıra elde edilen başarılar; bir hayatı, bir boşluğu doldursun, bir sıla özlemini gidersin diye aradığım sevinçler yok değildi; ama bunlar öylesine yetersizdi ki duyduğum varoluş kaygısını birazcık olsun dindiremiyorlardı bile. Beni oyalamaktan öte yapabildikleri birşey de yoktu. Istırap ve başarısızlıklar bana, başarının sevinçlerinden daha gerçek gibi geliyorlar. Yaşamayı durmadan denedimse de her seferinde hep kıyısından köşesinden geçtim. Galiba insanların çoğu da böyle. Unutmayı bir türlü beceremedim. Unutmak için, sadece kendi ölümümü değil, sevdiklerimin ve dünyanın sonunu da unutmak gerekiyor.
Sayfa 17 - Kaknüs Yayınları
''...beden kafesine hapsedilmiş biri gibi hissediyorum kendimi.''
Sayfa 45
İletiler
''Bir sanat eseri her şeyden önce zihnin serüvenidir.Düşte, imgelerimizde yaşayan asal gerçeklerden bizim dünyamıza getirilen özerk bir dünyanın yaratılmasıdır.''
Eugene Ionesco
«Bütün geçmişim geçiyordu gözümün önünden; bir ruh perişanlığı görünümü, vahasız bir çöl. Ürpertici bir çöl demek daha doğru olur. Ufkun bir yanından öbürüne, tencere kapağının bir ucundan öbürüne dek hiçbir şey yok, bir çiçek bile; kimi yerde kupkuru toprak, kimi yerde toz, kimi yerde çamur. Benim suçum mu bu? Yalnız benim suçum mu? ............... O ne acı, ne ıstırap, ne üzüntü, ne boşa gidiş öyle! Pekâlâ neşe de olabilirdi içinde; neşe olabilir miydi acaba? Şu kirli kurşun rengi, şu donuk aydınlık yerine göz kamaştıran bir ışık da olabilirdi. Sevgi de olabilir miydi? Olabilirdi. Ne çok kaçırılmış fırsat! Ama içimde sevgi vardı. Ruhumun mağaralarında, kodeslerinde, kuyulu zindanlarında... Kilitli... Kapılar kapalıydı ve anahtar bende değildi.»
Yalnız Adam
Gizem, arzunun değil arzulanmamış olanın arzulanmasıdır.
Eugene Ionesco
Yorumlar ve İncelemeler
