Sait Faik Abasıyanık Gönderileri
Sait Faik Abasıyanık kitaplarını, Sait Faik Abasıyanık sözleri ve alıntılarını, Sait Faik Abasıyanık yazarlarını, Sait Faik Abasıyanık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."İsmini bağırıyorum dağa
Sen İstanbul’dasın diye memnun ağaçlar
Sen varsın diye insanlar iyi
Böcekler yeşil yeşil
Karıncalar sevimli
Çiçekler burcu burcu
Kime söyleyebilirim senden başka
Denizin mavisini
Dondurmacının kutusunu
Çamların sesini.
Kime açarım senden başka
Gül bahçeden
Kim anlar kâğıt helvalarının hikâyesinden
Kim iki kahvede saadeti kilitlemiştir
Kim sever o ince minareyi, Yüksekkaldırım’ı,
Çingeneleri
Alnı Hülyalım
Önümden insanlar geçiyor
Tanıyorum hepsini
Ama kim bunlar
Niçin koşuyorlar şehre
Bu yüzlerdeki rahatlık neden...
Ben mesutken bile rahat değilim
Sait Faik Abasıyanık
Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı.
Kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır
Sait Faik Abasıyanık
Ve denize bir dakika durup bakmaya vakitleri olmadığını söyleyen bu insanlar ne zevksiz mahluklardı.
Şu ömrü mevsimlere benzetenler iyi etmişler doğrusu. Herkesin bir ilkbaharı, bir yazı, güzü, kışı oluyor işte.
Kitaplar bir zaman bana insanları sevmek lazım geldiğini insanları sevince tabiatın, tabiatı sevince dünyanın sevileceğini, oradan yaşama sevinci duyulacağını öğretmişler. Hayır, şimdi insanları kitapların öğrettiği şekilde sevmiyorum.
İşsizlik insanı yorar, dedi.
Şu uyku insanın sevgilisi gibi bir şey, gelmeyince sinirlendiriyor.
Doğru, yalnız hayalle geçiniyorum; ben yalnız hayal kuruyorum.
Seyahatler çekiyor içim...
