Aşk aşkı doğurmuyor ya da en fazla aşkın ancak bir yanılsamasını, bir taklidini doğurabiliyor ki en korkuncu da bu.
Okur Takip Önerileri
Hayatımızı fena ıskaladık. Zaten sırf yaşayarak bile ıskalamaya devam ediyoruz.
Şair bizim ötemizde kalan bir şarkı söyler ama şarkısını söylediği bizlerizdir. Şeyler şair onların şarkısını söylediğinde değişirler, ama yine de bizim şeylerimizdir: tanınabilir, alelade, yakın, alçak. Şairin şarkısını duyar ve gerçekliğin basıncına, karşı basınç uygularız.
insan hayatının gölgesi
düşmeyegörsün
bir dizeye
hemen değişir açısı şiirin
güneş ışığı değer değmez denize
kırılır yansır ya bilinmezliğe
şiir çırılçıplak
ve daha hiç gelmemiş gibi olmalı yeryüzüne ki
kalp atışları duyulabilsin
ses değmemiş bir ses olarak
içimizde
bazı kentlere uğranılır yalnızca
bazı insanlara da
kim ki kendine yetişen bir yolcudur
gelir ve gidercesine hayata
durmadan üstüne basılan bir atlastan
hızla geçer
ve yaşlı kent
kanlı başını sallayarak
uğurlar onu dünyaya
duyabilmek için
yıkık bir duvarın sessizliğini
çocukluğumdan ölümüme giden kuytularda
kovaladım durdum sözcükleri
dostlarım
yarın olmayabilirim diyorum
hep diyorum
ama varım
sırları dökülmüş bir ayna gibi
dolaşıyorum aranızda