“yalnızlık insanın içindeki gizli mabettir… benim yalnızlığım ise, hayatım boyunca ürkütücü bir hızla büyümüş ve sosyal denebilecek tüm yeteneklerimi teker teker yok etmiştir. bedenimin çevresinde yıllar boyu inşa etmiş olduğum ve yakında kapısını tamamen içeriden kilitlemeyi düşündüğüm yalnızlık katedralim, belki de şimdiye kadar başardığım tek iştir…”
Basit ve yüzeysel bir bakışla, hayatı oradan oraya savrularak geçmiş bir adamdı. Bir türlü bulamadığı şeylerin peşinden gidiyor, dikiş tutturamıyor, düzen kuramıyordu. Modern dünyanın karmaşası onu yoruyor; el değmemiş, Batılı medeniyetlerin henüz ulaşamadığı yerler aramaya sevk ediyordu. Ülke ülke gezdi; ama hiçbir yer hayalini kurduğu gibi değildi, her yerde karşısına çıktı tüccarlar, makineler, para…Hayatı boyunca kayıp bir cenneti aradı durdu...
Okur Takip Önerileri
ne an yaklaştımsa
ittiniz
ve ne zaman
geldimse
gittiniz
ben uzun sözleri sevmem
bir de uzun yaşamlı bunakları
toprak kazmak
başında dikim için
sonunda ölüm içindir.
ben kendime
yalanlar söyledim
sonra ben o kendimden
onları dinledim.
solmuş bir gül, örneğin
sabahları bir düğün
akşamları ölümdür.
bulgularım yere düşünce
sözcüklerim üşüyünce
ölüyümdür