Sayıları az da olsa, ortak davalara kendi- lerini adamış, ortak bir amacı paylaşan bir avuç cesur, yetkin ve en önemlisi hiç kopmayacak kertede kaynaşmış arkadaş dünyanın çehresini değiştirebilir
"On Üçlerin Romanı"
Balzac
Sayfa 31Kitabı okuyacak
O kardeşlik ânı meğer ömrümün en güzel ânı olacakmış. Sonra oradan savaş geçti. Hiçbir ev, hiçbir hatıra hasarsız kalamadı. Her şey çürüdü: Arkadaşlık, aşk, adanmışlık, akrabalık, inanç, sadakat. Hatta ölüm. Evet, bugün ölüm bile bana kirlenmiş, bozulmuş gibi geliyor.
Sayfa 28Kitabı okuyacak
Ölümün de kendine has bir bilgeliği var, bazen kendinden çok ona güvenmek gerek.
Sayfa 28Kitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
Katiller ve kurbanları, zalimler ve mazlumlar ölüm gelip çattığında eşit ölçüde masum sayılacaklar, öyle mi? Her halükârda benim için öyle değil. Benim bakış açıma göre, suçun cezasız kalması da adaletsizlik kadar ahlak bozucudur. Gerçeği söylemek gerekirse, bunlar aynı madalyonun iki yüzüdür.
Ölüm döşeğindekilerin affedilmeleri gerektiğinden emin değilim. Her insan ömrü sona ererken sayacı sıfırlamak; bazılarının zulmünü ve açgözlülüğünü, bazılarının da merhamet ve fedakârlığını sahte bir sofulukla kâr ve zarar hanelerine kaydedip geçmek fazla basit bir çözüm olurdu.
Sayfa 17Kitabı okuyacak
"Gençlik arkadaşı, kardeş yarısıdır. Onu kardeşliğe aldığın için pişman olabilirsin, ama reddedemezsin."
Sayfa 14Kitabı okuyacak
Peki ya daha uzun vadede?
Uzun vadede, Adem ile Havva'nın tüm evlatları yitik çocuklardır.
Sayfa 10Kitabı okuyacak
Ben nesli tükenenler görevlisiyim. Ve sıra bana geldiğinde hiç eğilip bükülmeden bir kütük gibi devrilecek ve duymak isteyenlere şunu yineleyeceğim: "Haklı olan benim, hatalı olan Tarih"
Ben bir soy zincirinin ilk değil son halkası, kendi insanlarimin en sonuncusu, onların birikmiş hüzünlerinin, hayal kırıklıklarının ve utançlarının emanetçisi olacağım. En berbat vazife bana düşüyor: Sevdiklerimi teşhis edeceğim, sonra başımı sallayacağım ve örtü yeniden yüzlerinin üstüne çekilecek.
Sayfa 9Kitabı okuyacak
Adımda doğmakta olan insanlığı taşıyorum, ama ben nesli giderek tükenen insanlığa aidim,
Sayfa 9 - YKYKitabı okuyacak
Başlarken
Kaba kuvvetle ilişkiye maruz bırakılan her şey alçalır. Darbeyi indiren de darbeyi yiyen de aynı kirlenmeyi yaşar.
SIMONE WEIL (1909-1943)
Rejimlerle aram hiç iyi olmadı. Çünkü günleri bilemedim. Hangi günü yaşadığımızdan haberim olmadı. Oysa rejimler takvimler olmadan yaşamazlar. Hiçbir rejimi sevmedim. Ne siyasîsini, ne kepek ekmeklisini!
Medenîleşmenin bedeli. Yerde yatanlarla ilgilenmemeyi öğrenmek.
Mutlu bir dilsizler ailesi! Ben umursamadım. Eğer bir insan babasının hıçkırıklarını umursamazsa hiçbir şeyi umursamıyor demektir. Yani Kinyas tek başına Kinyas olmadı aslında. Birkaç sponsoru vardı arkasında. Çekirdek ailesi, boktan geceler...
“Kaldırımlar güzel. Ama bir de üzerinde yürüyen şu insanlar olmasa!”