Açıkçası kitap hakkında duyduğum yorumlardan olsa gerek kitaba karşı beklentim baya yüksekti. Beklentim bu yönde değildi ama kötü de diyemiyorum. Kitaptaki büyü sistemi çok tuhaftı. Fazla masalsı ve karmaşıktı. Başta saçma gelmişti ama farklı bir şey denenemiş sonuçta, hakkını da vermek gerek belirli bir mantığı oturtulmuştu ve alışılmışın dışındaydı. Bence kitabın en eksik yönü karakterlerin fazla karakter olmasıydı. Demek istediğim, kitabı okudum ettim ama kitaptaki hiçbir karakter bana geçmedi tam olarak. Onları isteseniz de özümseyemiyordunuz. Duyguları size geçmiyordu. Elspeth ve Ravyn arasındaki ilişki bile "fantastik yazıyorum ama içinde aşk da olsun" diye var gibiydi, ne bileyim ben hissedemedim yani. Ama kitap size bi fantastik vaadiyor ve bunu veriyordu sonuçta. Yani ne beklediğinize bağlı.
Onun dışında bence bazı şeyler fazla tahmin edilebiliridi. Şu an henüz gerçeği öğrenmesekte Ione ve Bakire Kartı hakkında da bir tahminim var, ve açıkçası çıkmasından çok çıkmamasına şaşırırım. Her neyse, muhtemelen sırf seriyi bitirmiş olmak için devam kitabını okurum diye düşünüyorum.
(BELKİ BUNDAN SONRASI Bİ MİKTAR SPOİLER'A KAÇAR!)
Kitap bana bi masal retelling'i anlatıyormuş gibi hissetirdiğinden kitabın daha şiirsel bir dille yazılsa nasıl olurdu diye merak ediyorum. Ya da Kabus karakterinin aslında kötü karakter olsaydı ve başından beri amacı kontrolü eline alıp tüm kartlara ulaşıp onlara tek tek dokunmak dokunmak olsaydı aşırı keyifli olmaz mıydı?
