Önder UYAROĞLU
@poetikha
1561 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
• Profilim şahsıma münhasırdır.
• Kitapları dost bilen birisi olarak yaşadım, etrafımda da bu yolda yürüyen kişiler görmek isterim.
• Yaklaşık 20 yıldır şiirle içli-dışlı olduğum için, paylaşımlarımın şiir ağırlıklı olmasının yadırganmamasını rica ederim.
• İç dünyama hitap eden yazarların/şairlerin/düşünürlerin alıntılarını paylaşmaya gayret ediyorum.
• Görüş, öneri, yapıcı eleştirilere her zaman kapım açıktır.
• Beğeni, takipçi, popülerlik vs. kaygım olmadığı için çok kasmıyorum açıkçası kendimi.
• Edebiyle gelene gül takdim etmesini biliriz, edepsizlik edene tahammülüm sıfır noktasındadır.
• Bazen peş peşe paylaşımlar yaptığım olur, bu da o kitabı beğenme düzeyimle alakalıdır; başka bir amacım yoktur.
• Saygıda mecburiyet, sevgide hürriyet taraftarıyım.
• Elimden geldiğince takip ettiklerimin paylaşımlarını ve ilgi radarıma giren gönderileri beğenmeye, yorum yapmaya çalışıyorum.
• Dinime, aileme, vatanıma ve beni ben yapan değerlerime hakaret edilmesine asla tahammül göstermiyorum.
• Tavrımız karşımızdaki kişinin saygısına göre şekillenir. Gönderilerimizi beğenmeyen geldiği yoldan gidebilir, bunu k/ayıp olarak değerlendirmeyiz.
• Bedeli ne olursa olsun, Müslümanca ve insanca yaşamanın haysiyetine talibim.
• Önsöz/Sonsöz: " Kıymet bilinmek ister. Allah bizi kıymet bilen ve kıymeti bilinen kullarından eylesin."
Saygılarımla...
Birbirini anlayanlar haklı çıkmakla uğraşmaz.
Sayfa 195
Bazen sıkıntılar pusuladır insana..
Kalbinin yerini içindeki sıkıntının ağırlığından saptadı.
Sayfa 183
Okur Takip Önerileri
Herkesin kalbi başka yerde atıyor.
Herkesin kalbi başka yerde ağrıyor.
Sayfa 183
Bunca zaman gelmeyen artık hiç gelmez.
Gelecek olan zaten o kadar bekletmez.
Sayfa 182
Bilmek hissetmeye yetmiyor.
Sayfa 175
Boşluklara refakatçi yazılanların elinde bir tek bekleyişleri kalır bazen.
Sayfa 166
Herkesin içinde onu yiyen bir kurt vardır. Yaşayan herkesin.
Sayfa 151
İnsan gerçekten üzüldüğünde günleri ve saatleri artık saymıyor. Manaları kalmadığından herhalde.
Sayfa 142
Hem çok kalabalığız hem de çok yalnız. Öyle tuhaf bir zamandayız.
Sayfa 141
Her şey değişirken, değişmeyecek bir şey aramak, o şeye tırmanarak kendine varmaya çalışmak ahmakça.
Sayfa 117
İnsanın kendinde ve sevdiklerinle açtığı yaralar ne zaman iyileşir ?
İyileşir mi ?
Sayfa 112
Benim yaşlarımda masumiyet çoktan kalkmış bir tren gibidir. Ayrıldığı perona bir daha hiç dönmeyebilir. Yine de bekleriz, ararız, bulmayı umarız.
Sayfa 110
İnsan geçmişte ve oraya ait kişilerde en çok kendi masumiyetini arar.
Sayfa 110