☆yes, i ate the oreos
☆lutfen hashas savasi okuyun hayatimi degistirdi (hâlâ iyi yonde mi kotu yonde mi emin degilim)
☆hardcore swiftie
open.spotify.com/user/79wcgciws5...
neden okumaya baslamadan once dark mizah oldugunu dusundugumu bugun hala bilmiyorum
Usta ve Margarita okumaya calisirken beyin olumu gerceklestirdim (bknz: a. ruslarin ayni ismi evirip cevirip duz konulan isimle alakasi bile olmayan kirk tane varyasyon ortaya cikarmasi b. gecenlerde ilk bolumu ve ikinci bolumun birazini okuduktan sonra kargalar meclisi varinca bi anda kitabi kenara koyup ona baslamam ve simdi kaldigim yerden devam edeyim hatirliyorum ilk bolumu diye ikinci bolumden devam ederken "neden ikinci bolumle ilkinin hic alakasi yok" diye algilamaya calisip ikiyi bitirip kafa karisikligiyla ilk bolume baktigimda ikinin ilk bolumdeki seytan(?)in anlattigi bir HİKAYE (ani?) (galiba isa'yla alakali bi sey) oldugunu fark etmem. c. sonra tam NOLUYO BU ASAGİLİK EVDE diye bakinirken cok heyecan verici (ve benim icin komik) bi sey gerceklesmesi ve ooo diyerek okumaya devam etmem.)
(baslik icin dipnot: dark mizahtan kastim bi tik daha farkli bi seydi zaten, istedigimi alacagim bence hiciv yani)
hicbir sekilde anlasilir yazmasam da durum bu.
kitabin son paragrafini okurken calmaya baslayan space song'un benle dalga gectigini dusunuyorum. ne olacagini biliyordum aylar oncesinde spoilerini yemistim ama o kadar kalbim aciyo ki (galiba abartiyorum ama bu seri benim icin cok ozel)
dedigim gibi; o kadar kalbime yakin, o kadar sevdigim bi seri ki. yani evet her kitabi iki ayda bir
skull'a bayiliyorum ama sonunu bilerek okuyunca gulemiyorum
'oh, sure. lockwood's noted for his lack of vanity and ego. you know that tousled bed-hair thing he's got going on? takes him hours at the mirror to get that fixed just right.'
'no, it doesn't. does it? how do you know that? you're making it up.'
'am i? what's your company called? remind me. the portland row agency, maybe? marylebone ghost-hunters...? no! it's lockwood and co. jeez. how modest. i'm surprised your official logo isn't a photo of his grinning face, maybe with a cheesy sparkle glinting on his teeth.'
'my parents? oh, they're another story entirely. a very long time back.'
i nodded. 'maybe you hardly remember them,' i said. 'you were so small.'
'oh, i remember them, all right.' lockwood smiled at me. 'they were my first ghosts.'