"Allah'ım! Kalbimin dağınıklığından sana sığınırım!"
Sayfa 495
Şehâdeti bir özlem ve sevda hâline getir ki bu güzel yüzlü ölüme kavuşabilesin, geride bıraktıklarını Allah'ın himayesine ve Resûl'ün gözetimine terk edebilesin.
Sayfa 476
Ben onların hayatlarını okurken araştırırken çok kez şunu demişimdir: "Bu nasıl bir iş, bu nasıl bir iman? Siz hiç mi bizi düşünmediniz bunları yaparken? Öyle hayatlar yaşadınız ki ortaya yaşanmaz örnekler koydunuz."
Sayfa 443
Okur Takip Önerileri
İmanının hakikatlerini sadece dilde bırakmayıp yüreğinin derinliklerine iyice yerleştir ki kemiklerine, iliklerine kadar iman kesilesin; yatanlardan değil, iman davası uğruna koşanlardan olasın.
Sayfa 428
Allah insanı insan olarak yaratmıştır da insan, insanlığını unutmuştur.
Sayfa 377
Bilinen bir gerçek var ki muhabbet marifet ile alakalı bir durumdur, yani sevmek tanımakla olur. Öyleyse insan ne kadar tanırsa o kadar sever ne kadar severse o kadar da onların yolunda olur.
Sayfa 351
"Ey Sa'd! Temiz (helal) şeyler ye! Duası kabul olunan bir kimse olursun. Muhammed'in canını kudret elinde bulunduran Allah'a yemin ederim ki kişi haram bir lokmayı midesine indirir de bu sebepten kırk gün duası kabul olunmaz. Hangi kulun eti (bedeni) haram, murdar ve faizden büyüyüp gelişirse ateş ona daha layıktır." Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, III, 321, 399.
Sayfa 306
"(Ey Ömer!) Nefsim kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki şeytan sana bir yolda rastlarsa mutlaka yolunu değiştirip başka bir yola sapar."
(Buhârî, "Fezâilü's-Sahâbe", 9)
Sayfa 266
Bu çağda Ömer olmanın hakkı, fârûkiyetin gereği iman ile inkar arasını net çizgilerle ayırmaktır. Allah'tan hakkı ile kork ki ihsan şuuruna eresin ve Allah'ı görüyormuş gibi kulluk edebilesin.
Sayfa 214
Ebû Ubeyde önde Halife Ömer arkada İslâm ordusunun komutanı Ebû Ubeyde'nin çadırına girdiler. Çadır çok sıradan ve basit bir çadırdı. İçeride bir kişinin bile zor yatabileceği küçük bir keçe vardı. Halife Ömer bu hâli görünce gözyaşlarını tutamadı ve dedi ki: "Ey Ebû Ubeyde! Dünya hepimizi değiştirdi ama seni asla değiştirmedi." Evet, Ebû Ubeyde'yi dünya değiştir(e)memişti. O, Allah yolunda her şeyini feda etti. O dünyaya değişmek için değil, değiştirmek için gelmişti.
Sayfa 187
Muhatap değişince hitap değişir, muhatap değişince muhteva değişir.
Sayfa 134
Allah Resûlü buyurmuşlardı ki: 'Benden sonra birbirlerinizin boyunlarını vuran kâfirlere dönmeyin!'
Sayfa 107
Efendimiz'in (sas) en çok sevdiği isim Abdullah idi. Ne zaman hoşlanmadığı bir ismi değiştirmek istese, ne zaman bir çocuğa yeni bir isim koymak istese hep "Abdullah olsun" derdi. Çünkü Abdullah, Allah'ın kulu demekti. Bir insan için en büyük şeref ve onur zaten Allah'a (cc) kul olmak değil mi?
Sayfa 62
Bir insanın kalitesi biraz da yanındaki insanlardan/dostlarından anlaşılır. Eğer bir insanın yanındaki arkadaşları, dostları her gün değişiyorsa, bugün gelen yarın gidiyorsa orada bir sıkıntı vardır, hem de büyük bir sıkıntı vardır.
Sayfa 22