Ne ilk ne de sonsun.
Zavallı çocuk, ilk olduğunu mu sanmıştın?
Acıların bir tek senin için alevlendiğini,
Yasın bir tek senin içini kavurduğunu,
Ölümün bir tek senin için mi gelmediğini sanmıştın?
Yaşadıklarınla yaşayamayacağını mı sanmıştın?
Ölüyor, ölüyor..
Üzerinde yürüdüğün ipin yeterince inceldiğini mi düşüniyorsun?
Tadabilir misin ölümü,
Yaşamı sindirmeden?
Ne ilk ne de sonsun.
Baksana hâlâ yaşıyorsun.