Batu
@nihiladmirari
O kadar da sıkı okumam
letterboxd.com/simerania
#115076780
#119170214
7 kütüphaneci puanı
904 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Tanrı olamayınca, kitleye hakim olabilmiş bir şeytan olmak, insan için hiç de utandırıcı bir meslek değildir.
Okur Takip Önerileri
İnsanın dört bir yanı sahtecilerle çevrili olduğu ve adım başında pahalı lokantalara, çigan orkestralarının neşe kattığı danslı toplantılara, maskeli balolara rastlandığı bir çağda başka türlü davranmak kolay mı? Herkesin bu çeşit yaşamı gerçekleştirmeye çalıştığı ve modayı izlediği bir sırada, bütün bunlardan el ayak çekmek gerçekten güçtür.
Tasarruf tedbirleri
Günümüzün Rus'u için hiçbir umut olmadığını düşünürüm sık sık. Her şeyi yapmak istediği için hiçbir şeyi gerçekleştiremeyen bir insana benziyor o. Bir gün gelecek, yepyeni bir yaşam ve yepyeni bir perhiz için kesin kararlar verecek. Ama şimdilik, midesi adamakıllı şişkin oturmuş, baykuş gibi kayıp durmaktadır. Herkes böyle.
Sonu kötü bitti
-Can sıkıntısı dediğimiz şeye karşı binlerce panzehir var.
-Bir örnek verebilir misiniz?
-Genç bir adam için, dans etmek, herhangi bir müzik aleti çalmak, efendime söyleyeyim... evet, evlenmek gibi çareler var.
Tanpınar da "psikanaliz çıktığından beri herkes hastadır" diyordu
İnsanın, her şeyden bezmesi modern bir hastalıktır. Eskiden bunu kimse bilmezdi.
Birini yollamıştı ama, değeri bilinmedi
Fakat çağlar geçiyor ve bizim toy gençliğimiz hâlâ o utandırıcı tembellik, uyuşukluk içinde yatıyor, bir amaç uğrunda savaşmıyor, çabalamıyor. Tanrı bize o sözü haykıracak adamı hâlâ göndermiş değildir.
Yalnız büyük tutkular değil, küçük tutkular da, iyi şeyler için doğmuş olan bir kimseye, en büyük ve en kutsal görevlerini unutturabilir ve Tanrıyı hiçe saydırabilir. Çünkü insan tutkuları, deniz kıyısındaki kum taneleri gibi sayısız ve sonsuzca değişiktir. Bunların bayağıları olsun, soyluları olsun, tümü de önce insanın buyruğunda olarak işe başlar, ama gittikçe onu kendi zorbalıkları altına alırlar. Bundan ötürü bütün bu tutkular yığını içinden en soylu olanını seçip, onunla yetinen ne mutludur!
İkna oldum
Arkadaş insanı aldatır, ama para aldatmaz. Senin tek güveneceğin şey paradır. Paranın yardımını, iyiliğini dünyada hiçbir şeyde bulamazsın.
Toplumumuzun özetidir
Bakarsınız, üçümüz beşimiz bir araya gelir, bir yardım kurumu kurarız... Çok iyi, çok güzel ama, o kurumu başarıya ulaştıracak kafa eksiklir bizde... Başlangıçta bir sevinç, bir iyimserliktir gider, işe oldubitti gözü ile bakarız. Ama sonuç? Diyelim bir yardım kurumu kurup yoksullara dağıtmak üzere epey para toplarız; ama arkasından bu hayırlı işi ıslatmak üzere kentin ileri gelenlerine bir ziyafet çekeriz, toplanan paranın yarısı uçar gider. Sonra o kurum için, hademesi, memuru, döşemesi, dayaması, büyük bir yapı kiralanır... Elbet yoksullara dağıtmak için de elde ancak üç beş ruble kalmıştır. İşin kötüsü, bu üç beş rubleyi nasıl dağıtmak gerektiğini bilen bir kimse de çıkmaz. Bakarsınız kurum üyelerinden biri, bu paranın sütninesine verilmesini ister.