m.
@muratbicici
Yaşamak biraz da elindeki silahın namlusunu kendi şakaklarına dayama meselesidir zaten
Sabitlenmiş gönderi
Biliyor musun Andrey, benim içimde ne yakıcı, ne de kurtarıcı bir ateş yanmadı. Hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı. Benim hayatım, sönmüş başladı. Tuhaf kendimi bilir bilmez sönmeye başladığımı hissettim. Sonra kitaplar okuyup da onlarda hayatta kullanamayacağım gerçekler buldukça, dostlar arasına dedikodular, alaylar, soğuk, kötü, boş gevezelikeler dinledikçe, gayesiz sevgisiz toplumlara katıldıkça daha kötü oldum.
Sayfa 226Kitabı okudu
Boğulmak hüner midir ah, bir elimi tutsan.
Gülüşünü hiç eksiltme yüzünden
Şimdi kalkar bir çay demlerim sana
Sonra, oturur tanımlamaya çalışırız
Seninle ölümü de, hayatı da...
Sayfa 57Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Boş, beyaz bir kağıdın önünde saatler, günler... Anlamsız bir kum saati gibiyim, zaman kavramından yoksun. Yalnızca denizin tekdüze sesi.
Bayat bir ekmek gibi ufalanıyor yaşam dediğimiz o şey; ufalanıp dağılıyor ve bir tanım arıyoruz ona, belki tek bir sözcük. Biri gelsin o sözcüğü kulağımıza fısıldasın ve bütün denklemler kavuşsun çözümlerine.