İnsanları halk eden, onlara kuvvet ve kudreti veren, bizzat kendisi olduğu hâlde Allah Teâlâ dahî Kur'ân-ı Kerîm'in birçok yerlerinde amellerinden dolayı kullarını övmüştür. Misâli; bir âyet-i celîlede:
نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ»
"( Eyyub) O ne güzel kuldur! Hakikat o, dâima Allâh'a sığınır." (Sâd sûresi, 38/44 ) buyurmuştur.