Samet Okur
@metaforik
Mali Denetim/Danışmanlık
Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi
2 Nisan 1986
56 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Büyümek sadece ekonomik ve sosyal sorumluluğumuzu almak değildir -bu işin kolay kısmıdır-büyümek kendimizle ilgili psikolojik sorumluluk almak demektir.
Aslında, toplumsal konumu aracılığıyla dışsal onay alma gayretinde olan bir kişinin iç dünyasında büyük ve bitmemiş bir mesele barındırıyor olması ihtimali oldukça yüksektir.
Korkunun kontrolü ele geçirdiği en yaygın yollardan biri kişisel sorumluluğumuzdan kaçmaktır. Otoriteyi başkalarına,kurumlara, bazı makamlara, ideolojilere yansıtır ve bizim için neyin doğru olduğuna karar vermeyi erteleriz. Bizim için neyin işe yarayıp yaramadığını karar vermeye direndiğimiz kendi tecrübemizden ziyade dışsal otoriteye dayandığımız ve hayatımızı neyin genişletip neyin daraltacağını hükmünü kendimiz vermediğimiz sürece asla büyüyemeyiz.
Okur Takip Önerileri
Narsistler, içsel fakirliklerinin başkaları tarafından fark edilmemesi için büyük çaba harcar. Böbürlenirler, itibarlarını şişirirler ve diğer insanları küçümserler veya eleştirildiklerine ve ihmal edildiklerine dair en ufak bir imada yıkılabilir ve kendilerine verilen bu sözde zarar için diğer insanların kendilerini suçlu hissetmesine neden olabilirler. Bütün bu davranışlar bizi kişilerin benlik algılarının boşluğa dayandığını ve bu durumun çocukluklarında ihmal edilmiş olmalarından veya yetersiz aynalama yaşamalarından kaynaklandığı gerçeğinden saptırmak için tasarlanmıştır.
İçinizdeki şeyi var ederseniz, var ettiğiniz sizi kurtaracaktır. Eğer içinizdekini var etmezseniz, var etmediğiniz sizi yok edecektir.
Edebiyat hiç kuşkusuz masaya yatırılan tüm soruları çözmez, onları açıklamaya da yetmez, ama edebiyatta ki anlatıcı deneyimi her zaman dışarıdan düşünmeyi sürdürür; insanlığın karabasanlara sadece maruz kalmak zorunda olmadığı, onu denetim altına da alabileceği izlenimi de verir bize.
Anlamak hatırlamaktan daha önemlidir, her ne kadar anlamak için mutlaka hatırlamak gerekse de.
Halbuki toprak böyle değil, o insanlığın en güvendiği unsurdur. Saadetini refahını emniyetini ona bağlamıştır. Onu her zaman itaatli müşfik veyahut hiç olmazsa lakayt ve sakin görmeye alışmışızdır. Toprağın sarsılması işte bu emniyetin yıkılmasıdır ve bir dost tarafından hançerlenmeye benzeyen vahim bir hâli vardır.
Bilmem sizde de böyle midir yolculuk benim üzerimde daima iyi ve unutturucu bir tesir yapar. Izdıraplarımızın, üzüntülerimizin mekanla yahut hayatımızın tabii muhiti ile sıkı bir alakası olsa gerek. Bir muharririn dediği gibi, falan yerde en kesif şiddetinde olan bir acı iki yüz kilometre daha ötede ve başka insanlar içinde biraz daha hafif ve daha kabil-i tahammül oluyor.