Asıl mühim olan şey insandır. Gerisinden bana ne?.. Belki bir insan hayatı zamanın fırınında ateşe attığımız bir kağıt kadar çabuk yanıyor. Belki hayat, hakikaten bazı filozofların dediği gibi, gülünç bir oyundur. Tam bir ümitsizlik içinde bir yığın karar kılıklı tereddüt ve küçük, ümitsiz savunmalardır, hatta hülyadır.
Ama, gerçekten yaşamış bir insanın ömrü yine mühim bir şeydir. Çünkü ne kadar gülünç olursa olsun, biz yine hayatı tam inkar edemiyoruz. Onda kafamızın vehimleri olsa bile, iyi, kötü diye kıymetler arıyoruz. Aşka, ihtirasa yer veriyoruz. Sanatkârcasına yaşamanın, küçük hesap ve israflarda kaybolmanın farklarını buluyoruz.
Unutmayın bir milletin çıkarlarını ancak o millet bizzat düşünür. Dün böyleydi bugün böyle yarın da böyle olacak. Hiçbir yabancı millet ve hükümet Türk'e Türk olduğu için ve Türklüğü himaye için yardım etmez. Bu yardım ancak yabancının çıkarına uygun olursa olur. İşte içinde yaşadığımız dünya. Dün bizimle olanlar bugün bize düşman, dünkü düşmanlar bugün bize dost. Dostlar düşman düşmanlar dost olabilir. Bize bizim vatanımıza gerçek dost yalnız biziz.
Aklı olan enerjisi olan aç kalır mı? Para insana kıymet verir mi? İnsanı değerlerinden uzaklaştırır. Ben zengin ve değersiz bir adam olacağıma fakir ama değerli bir adam olmayı tercih.