Hadîsin rivayetlerinde vardır ki: Cenab-ı Hak nefse demiş ki: "Ben neyim, sen nesin?" Nefis demiş: "Ben benim, sen sensin!" Azab vermiş, Cehennem'e atmış, yine sormuş. Yine demiş: "Ene ene, ente ente." Hangi nevi azabı vermiş, enaniyetten vazgeçmemiş. Sonra açlık ile azab vermiş,yani aç bırakmış. Yine sormuş: "Men ene vema ente?" Nefis demiş:
اَنْتَ رَبِّى الرَّح۪يمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْعَاجِزُ
Yani: "Sen benim Rabb-i Rahîm'imsin, ben senin âciz bir abdinim."
Açlık gibi iradeyi bu çeşit zorlayan bir şey daha yoktur herhalde dünya üzerinde. Türü farklı. İnsana zor gelen milyonlarca şey var ama açlık başka bir tür. Öyle ki şu an açım bile diyemem ama sadece aç olduğumu düşünmem yetiyor yazamayışıma.
