Otel Odalarında
Bir merhamettir yanan, daracık odaların,
İsli lâmbalarında, isli lâmbalarında.
Gelip geçen her yüzden gizli bir akis kalmış,
Küflü aynalarında, küflü aynalarında.
Atılan elbiseler, boğazlanmış bir adam,
Kırık masalarında, kırık masalarında.
Bir sırrı sürüklüyor, terlikler tıpır tıpır,
İzbe sofalarında, izbe sofalarında.
Atıyor sızıların, çıplak duvarda nabzı,
Çivi yaralarında, çivi yaralarında.
Kulak verin ki, zaman, tahtayı kemiriyor,
Tavan aralarında, tavan aralarında.
Ağlayın, âşinasız, sessiz, can verenlere,
Otel odalarında, otel odalarında!...
Necip Fazıl Kısakürek
Kimseye belli etmemeye çalışmasına karşın ağır bir çöküntü geçirdiği anlaşılıyordu.
Tomris Uyar
Her insan benim için çok önemli, kendimde benim için çok önemli, birini mutlu etmek önemli, birine dost olabilmek derdine derman olmak önemli, kendimi mutlu etmek, üzen şeylere müsade etmemek önemli...
Neden herşeyi önemsiz hale getiriyorlar biliyorum... kendini önemli hissetmemek herşeyi degersizleştirir.
