Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı
Bilge Karasu
Yorumlar ve İncelemeler
Kitabın ismiyle başlayalım. Hafızalarımızı, edebiyat tarihine adlarıyla damga vurmuş kitaplar için yoklayalım istiyorum. 
Gün Olur Asra Bedel , 
Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku , 
Bir Tereddüdün Romanı… Bunlar benim aklıma gelenler ama yazımı
Dün değil, önceki gün. Dün de bir günlük geride…
Karasu dedikçe, kaz dediniz, derin okuma dediniz, ben de kazdım da kazdım derin inceleme yaptım. Bu sebepten bu "derin okuma" fikrini ortaya ilk atan 
Metin T. 'ye ithaf ediyorum bu incelemeyi.
Kazdıkça daha derine gittiği için mi nedir, Karasu'nun her kitabı
Metinler arası bir postmodern...
Bu başlık da nedir diyorum ben de ama 
Bilge Karasu’nun postmodern bir yazar olduğunu söylüyorlar ben de kendimce bununla eğleniyorum, eğlenmek dediğime bakmayın kesinlikle alay etmek değil; ben bir şeylere isim vererek belli sınıflara, kalıplara sokmak istemiyorum herhangi bir şeyi, esasen temel nedeni o.
Bu tarz ‘felsefi, hayata dair mesajlar veren’ kitaplarda insanı yoran, okumaktan imtina edilen bir şeyler oluyor genelde, bu kitapta da var, zorluyor -özellikle Tepe bölümü-, bir cümleyi birkaç defa okuma isteği/gerekliliği oluşuyor, düşündürüyor ama diğer taraftan bunları yaparken çok güzel edebi, özellikle doğa betimlemeleriyle -özellikle ilk Ada bölümü- kendini bırakıyorsun o anın içine, yani bende o etkiyi bıraktı. Esere karakterlerin kendi iç çatışmalarıyla kendilerini bulma yolculuğu da diyebilirim, ki bu özelliğiyle 
Siddhartha‘yı andırıyor.
Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı‘nı sevdim. Diğer kitaplarını da zamandan zamana okumaya devam edeceğim.
Kaliteli kitaplarla kalın...