İki öykü, bir manzum öykü, bir oyun ve iki denemeden oluşan bu seçki ile Sadık Hidayet'i, Kör Baykuş'taki büyüleyici etkinin ötesinde daha yakından tanımak mümkün.
İlk öykü Avrupa'da geçirdiği dönemin de etkisi ile oryantalist bir havada yazılmışsa da doğuyu tanımanın eleştirel izlerini de taşıyor. İkinci öykü bir hiciv öyküsü, İran'da yaşamış olduğu bürokrasi ve yerleşik liyakat sorununa içeriden bir yakınma olduğu söylenebilir. Bu öykü Hidayetin intihara eğilimi ve boğularak ölme fobisini iç içe hissettiren özgün bir kurguya sahip aynı zamanda. Manzum hikaye, yine Hidayet'in nükte ile hicvi yoğurduğu bir etik eleştiri eseri.
Yaratılış Efsanesi oyunu ise felsefi anlamda tam bir edebi evrim/yaratılış yorumu. Tek başına bu bölüm için dahi bu kitap okumaya değer.
Vejetaryenliğinin edebi bir ifşası sayılabilecek İnsan ve Hayvan adlı denemesi ile yazar ilk bölümde yine evrim teorisine bir göz kırptığı bizim de sıradan, hatta vahşi bir memeli olduğumuzu anlatırken, ikinci bölümde hayvan haklarına erken bir savunma yapıyor.
