Elif Şafak’ ın bütün kitaplarını okumadım. Okuduğum kitapları: İskender, Aşk, Ustam ve Ben. Bu üç kitabı da beğenerek okumuştum. İyi kitaplardı yani, Elif Şafak’ın kalemini kesinlikle güçlü bulmuştum ama bu kitap beni şoka uğrattı desem herhâlde yanlış bir tabir kullanmış olmam. Konu güzel seçilmiş, buna sözüm yok. Ama her şeyi bir kitaba sığdırmaya gerek yok. Bu yüzden belki üzerinde çok durulması gereken yerler geçiştirilmiş, basit gelebilecek yerler ise (mezarlıkta geçen bölüm) çok gereksiz uzatılmış, romanı resmen boğmuş. Elif Şafak, bu kitapla sanki “Kitap okutayım, okuyucum zevk alsın.” demiyor. Kitabı yazmanın başka bir amacı var gibi, artık mesajlar mı vereyim diyor yoksa başka bir şeyler mi bilemem. Ama kitabı kesinlikle roman olmaktan ya da kaliteli bir roman olmaktan çıkarmış. Evet, Elif Şafak’ın kalemi değişmiş ve maalesef olumlu bir değişim değil.
Ayrıca Elif Şafak, artık eserlerini Türkçe değil İngilizce yazıyor, bu da neyin nesi demekten kendimi alamıyorum. Şimdi ben Elif Şafak’ı Türk edebiyatı yazarları içerisine almalı mıyım? Doğrusu bu içimden gelmiyor. Bir Türk yazarının kitabını elinize alıyorsunuz ve kitapta çeviren ibaresini görüyorsunuz. Ben bunu sevmedim. Bu nedenle ben artık bu yazara veda edeceğim
