Hıhıcık, Pekicik ve Dahacık
Bu üç kitapta da aileleri tarafından yanlış yetiştirilen, yanlışlığın zirvelerini zorlayan ailelerden bahsediyor Şermin Yaşar. Çoğu ebeveynin zaman zaman yaptığı ufak tefek hataları mübalağa ile gözümüze gözümüze sokuyor ki, çocukların gözünden nasıl gözükebileceğimizi görelim. En son söyleneceği en başta söyleyeyim; bence bu kitaplar çocuklar için değil, yetişkinler için yazılmış.
Hıhıcık; sadece ı ve h harfleri öğretilmiş, konuşmayı bilmeyen bir çocuk. Çünkü ailesi onunla hiç sohbet etmiyor. Birlikte sessiz oyunlar oynuyorlar, Sarılıp, öpüşüp, koklayıp sevgilerini gösteriyorlar ama bunu hiç söylemiyorlar. Ta ki Hıhıcık okula başlayana dek. Hıhıcık kelimelerle tanışıyor ve hayatı güzelleşiyor.
Bence verdiği mesaj ailelerin gözüne gözüne sokulmalı tabiri caizse. Sohbet edilmeyen aile, yani çoğu aile, aslında eksiktir. Güzel keyifli bir hikaye ile mini bir hatırlatma olmuş.
