William Faulkner'in daha önce Türkçe'de yayımlanmamış benzersiz romanı, Çılgın Palmiyeler olayları, kişileri, mekânları, genel havaları apayrı iki uzun öyküden oluşur.
Yapıtlarında hep birtakım değişik anlatım biçimleri deneyen Faulkner, Çılgın Palmiyeler ve "Irmak Baba" başlıklı bu öyküleri tek bir romanın parçaları gibi tasarlamış, bölümlerini dönüşümlü biçimde sıralamıştır. Bu plan uyarınca kitap, Çılgın Palmiyeler'in ilk bölümüyle başlar, arkasından "Irmak Baba"daki adsız mahkûmun öyküsünün ilk bölümü gelir; üçüncü bölümde Harry ile Charlotte'un öyküsü devam eder; dördüncü bölüm, yeniden mahkûmun başından geçenleri anlatır; bundan sonraki bölümler de aynı biçimde sıralanır 1939'da yayımlanan bu benzersiz romanı için Faulkner şöyle diyor:
"Çılgın Palmiyeler"in ilk bölümünü bitirir bitirmez, bir şeylerin eksik kaldığını, öykünün pekiştirilmesi, müzikteki kontrpuan benzeri bir yöntemle güçlendirilmesi gerektiğini gördüm. Bunun üzerine, "Çılgın Palmiyeler"deki öykü yeniden canlanıncaya kadar "Irmak Baba"yı yazdım. Derken, "Irmak Baba"nın birinci bölümünün sonuna gelince, onu bırakıp "Çılgın Palmiyeler"e döndüm ve gene gücünü yitirmeye başlayıncaya kadar yazmaya devam ettim. Sonra, onun "antitez"i olan "Irmak Baba"nın bir bölümünü daha yazarak "Çılgın Palmiyeler"i yeniden canlandırıp güçlendirdim.
