Açıkçası ilk kitabım bittiği yerden sonra ne bekleyeceğini tam olarak bilmiyordum çok heyecanlı değildim. Ama o aradaki Novella‘yı okuduktan sonra ikinci kitaba bir an önce okumak istedim.
Novella wernerın ağzından birinci kitabın sonundan ikinci kitabın ortasına kadar olan kısmı içeriyordu kendi bakış açısıyla ve kendi düşünceleriyle. İlk kitapta werner karakterini çok iyi tanımadık ve benim çok beklentimin dışında bir karakter oldu açıkçası. Ama ikinci kitapla beraber karaktere hayran oldum.
Ne istediğini bilen, bunları asla söylemekten çekinmeyen, herşeyiyle net bir karakter.
Julietta için aynı şeyleri tam olarak söyleyemeyeceğim, ama empati kurabiliyorum, Adam’a karşı olan hislerini anlayabiliyorum o yüzden açıkçası nefret etmedim bu karakterden anlayış sağlayabiliyorum çünkü.
Adam karaktere çok gereksiz kıskançlıklar içinde, yani tamam anlayış göstermeye çalışıyorum ama yeri değil arkadaşım orada bir savaş kopacak insanlar ölüyor. Kız seni öldürmekten korkuyor sen “benden uzaklaşma beni bırakma” diye kızın peşinde dolanıyorsun ne gerek var buna. Kendine gel kendine.
Warner’ın kitabın bir noktasında yaşadıkları çok içime dokundu. Kitap öyle bir yerde bitti ki şu anda hemen üçüncüye başlamak istiyorum.
