Ay Işığı Sokağı
Stefan ZweigAy Işığı Sokağı Gönderileri
Ay Işığı Sokağı kitaplarını, Ay Işığı Sokağı sözleri ve alıntılarını, Ay Işığı Sokağı yazarlarını, Ay Işığı Sokağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kim dönüp kendi gölgesine bakardı ki?"
Sayfa 34
"Gelgelelim rastlantının matkap uçları elmastandır ve içinde bolca tehlikeli tuzak barındıran kader, hiç umulmadık bir yerden kendine bir kapı bulmayı bilir ve kaya gibi sert mizaçları bile temelinden sarsarak darmadağın eder."
Sayfa 26
"Hiçbir şeyin benim için gerçekleşmediği, ama yine de her şeyin bana dahil olduğu duygusunu taşıyordum yalnızca..."
Sayfa 4
Gelgelelim rastlantının matkap uçları elmastandır ve içinde bolca tehlikeli tuzak barındıran kader, hiç umulmadık bir yerden kendine bir kapı bulmayı bilir ve kaya gibi sert mizaçları bile temelinden sarsarak darmadağın eder.
Kadın serzenişte bulunsa onu kibarca ve sözüm ona ilgiyle dinliyor, ancak kadının vaazı bitince heyecanlı uyarıları sigarasının dumanıyla üfleyip kendinden uzağa üflüyor ve hiç çekinmeden canının istediğini yapıyordu. Bu dolaysız ve neredeyse resmi nezaket, düş kırıklığına uğramış kadını her türlü tepkiden daha çok kızdırıyordu. Kocasının asla kırıcı olmayan düzeyli, hatta insanın içine işleyen kibarlığı karşısında tamamen çaresiz kaldığı için, biriken öfkesini sert biçimde başka alanlara yöneltiyordu: Hizmetçilere sövüp sayıyor, özünde haklı, ama bu alanda yersiz hiddetini bu masum insanlardan delice çıkarıyordu.
Crescenz kimseyle gereğinden fazla konuşmazdı. Onun güldüğünü de gören olmamıştı; bu konuda da hayvanlara benzerdi, çünkü konuşma yeteneğini kaybetmekten daha korkunç bir şey vardı belki, duygunun mutlu ve özgür bir biçimde dışa vurumu olan gülmek, Tanrı'nın bilinçsiz canlılarından esirgenmişti.