Hayatı, çiçekleri, baharı ve lezzetli yiyecekleri severiz. Ama bu sevdiğimiz şeyler, her zaman aynı güzellikte kalmıyorlar. Elimizde durmuyorlar, değişiyorlar bazen de çirkinleşiyorlar. Bu hal bizleri incitip üzüyor. Çünkü lezzetin bitmesi ve sevdiği şeylerden ayrılması ve güzelliklerin yok olması, insana acı ve elem verir. O zaman biz sevgimizi öyle birine verelim ki, içinde ayrılık acısı gibi acılar ve üzüntüler olmasın. İşte elemsiz ve tam lezzet veren sevgi, Allah'a karşı olan ve Allah adına olan sevgidir.
#alıntı
Bu dünya ancak O'nu anmak ve O'nu bilmekle değer kazanır. Öte âlem ise, ancak O'na yakın olmak ve görmekle güzelleşir. Eğer O, cennette cemalini göstermeyip gizleyecek olsa, cennettekiler, tıpkı cehennemdekiler gibi feryat etmeye başlarlar.(syf12)
Eğer iman, ancak insanın iman etmeyi, kendi canından, çocuklarından ve bütün yaratıklarından daha fazla sevip istemedikçe gerçekleşmiyorsa, o zaman Allah'ı sevmek nasıl bir sevgiyi gerektiriyor?
"Sevgi korkudan üstündür. Eğer biri seni seven, diğeri de senden korkan iki hizmetçin olsa, seni seven sen yanında olsan da olmasan da seni sevdiği için sana sadık kalır. Halbuki senden korkan, senin yanındayken sana sadıktır, ama sen olmadığın zaman sana sadık kalmaz ve ihanet edebilir.(syf57)
"Allah'tan rizasını isteyen kimse, gerçekten çok büyük bir şey istiyordur."(syf118
