Sabitlenmiş gönderi
Umut etmemeyi öğrendi. Şimdiki zamanın cehennemi, onun ülkesi burasıdır artık.
Sayfa 66Kitabı okudu
Günün birinde, diyorum, artık ölmek için çalışmayı kabul etmeyeceksin, artık yalnızca yaşamak için çalışmak isteyeceksin.
Sayfa 118Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tamamen bir rastlantı sonucu bu dünyaya göç ettin ve sessiz sedasız onu yine terk edeceksin.
Sayfa 55Kitabı okudu
Hayattan mutluluk dileniyorsun, ama güvence senin için daha önemli, hatta bunun bedeli, bütün yaşamın boyunca baş eğmek olsa bile.
Sayfa 35Kitabı okudu
Benim kendi fikrim var ve yalanı, her gün ve her saat bir alet gibi kullandığım ve kullandıktan sonra hep temizlediğim ve temiz tuttuğum doğrudan ayırmayı bilirim.
Sayfa 27Kitabı okudu
Dünyadaki her şey bir mucizeyken insan nasıl hayret etmeden durabilirdi?
Sayfa 150Kitabı okudu
Bu yüzden varlıklarını benlikleriyle sınırlayan, ve dolayısıyla, aslında ona ait olduklarını bilmedikleri Dünya karşısında cılız ve sakat olduklarını hisseden insanlar gibi, varlığını tehdit ettiğine inandığı o devle savaşmaya karar verdi. Bu dev, Dünya'nın ve onun içindekilerin ta kendisiydi.
Sayfa 113Kitabı okudu
İşin kötüsü onlar, kendi gerçeklik duygularına gerçeğin ta kendisi diye bakıyorlar, aşina oldukları ve şaşırtıcı bulmadıkları her şeye gerçek diyorlardı. Oysa bu, gerçekdışı olanın tanımının ta kendisiydi. Çünkü Dünya'nın kendisi, bir mucize olarak, düşlerden kat be kat daha şaşırtıcı ve hayranlık uyandırıcıydı.
Sayfa 82Kitabı okudu
Mucizelere inanması gerektiğini, çünkü mucizelerin gerçeklik duygusunun değil, gerçeğin bir parçası olduğunu anlatıyordu: Zaten gerçeğin kendisi bir mucizeydi.
Sayfa 81Kitabı okudu
Oysa zayıflık denen şey hayat, iktidar ise ölüm değil miydi?
Sayfa 67Kitabı okudu
Ölüm, ey koca kaptan, yelken açalım artık!
Sıkıldık bu ülkeden. Ölüm! Tutalım yolu!
Gök, deniz varsın olsun katran gibi karanlık.
Yüreklerimiz, bilirsin, ışıklarla dolu!
Sayfa 132Kitabı okudu
