Büşra Kaya
@kayabuusraa
Güneş değil inandım,serçeler başlatıyor sabahı.
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
1995
81 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Şiir bana kendime çekidüzen vermeyi, kendimi toparlamayı ve dünyayı daha açık seçik görmeyi öğretmiştir; şiir, kelimenin en kılgın anlamıyla, benim bir şey olmamı sağlamıştır.
Aramızdaki aşk hikâyesi çarpıcı olaylardan değil, en ince sezgilerle dolu iç yaşantılardan oluşuyor. Şiir de öyle olmalı. Ama dayanılmaz bir acı bu.
Hepsinden önemlisi yılanlaşmamak, asla üstündeki deriyi atmamak; çünkü önceden yaşanmış olanlar dışında insanın elinde kendine özgü,yaşanmış ne vardır ki? Öte yandan, dengeyi korumak, çünkü hâlâ yaşamakta olduğu dışında ne yaşayacaktır ki insan?
Okur Takip Önerileri
Melekler ve çocuklar,
En yakın ilgisi sevincin.
Ben tenhalık diye serçeleri bilirim.
Ben sana teşekkür ederim, beni seni öptün,
Ben uyurken benim alnımdan beni seni öptün;
Serinlik vurdun korulara, canlandı serçelerim;
Sen mavi bir tilkiydin,binmiştin mavi ata,
Ben belki dün ölmüştüm,belki de geçen hafta.
Sen bana çok güzeldin,senin ayakların da.
Şimdi sığ suların arkasında sen mi varsın? Benim küçük çadırlarım, bakır kuytulu otlarım senin dalgalarını bildi. Senin orada olmanı bildim.
Senin orada büyümeni gözetledim.
En kötü alışkanlığım benim ölmekti durmadan.
Bir kamyon geçince ölmek, camilere girince,
Utanınca büyüklerden ve bahar yollarından,
Hatta yan kesicilerden, bakır saçlarından kadınların
Birer birer yüreklerim yıllara dökülünce.
Yağmur sularıma inmeliydi önce inince.
Ben neden hep usandım, davranışlarla yaşadım böyle?
Neden bazı zamanlar güldüm, bazen neden üzüldüm?
Ama neden kaçmadım o küçük tanrılardan?
Kaçmadım o yollardan insansız bir ormana?
Silahlara yapıştım neden, bazı zamanlar güldüm?
Ben neden hep korkaktım, cesaretsizdim böyle?
En kötü alışkanlığım benim galiba yaşamaktı.
İnsana can veren kanın, akıp gittiği kapanmaz bir yaradır şiir yazmak.
Çünkü sanatçı için dayanılmaz bir şey varsa, o da başlama duygusunu yitirmesidir.
Çünkü şiir,şiir üstüne konuşarak değil, uğrunda emek vererek ortaya çıkar.
