dilan
@illicitdln
dear reader pick somewhere and just run
9 Mart
23 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Çocuktum, yirmi yaşıma rağmen.
Bir hayli tedbir alarak derinliklerin etrafında döneniyor, onlardan birkaç baş dönmesi sızdırıyor ve tüyüyorum; bir "Uçurum dolandırıcısı" gibi.
Her düşünce, bir tebessümün yıkıntısını andırmalıdır.
Okur Takip Önerileri
Zihnin ıstıraplarında bir ağırbaşlılık vardır ki beyhude yere kalbinkilerde de aranır.
Kuşkuculuk kaygının zarafetidir.
Temel bir yanılgı olmasından da evvel hayat, ne ölüm ne de şiirin düzeltmeyi başarabildiği bir zevksizliktir.
Her şeyi dışarıdan görmek, dile sığmazlığı sistemleştirmek, hiçbir şeye çekinmeden bakamamak, başkalarının görüşlerinin dökümünü yapmak!.. Bir eserin her yorumu kötü ya da yararsızdır; zira her şey, doğrudan yapılmadığında geçersizdir.
Her şeyin fakir elbiseleri gibi lime lime, nem almış sıvalar gibi parça parça döküldüğü zaman, yalnız sen varsın insan. Yalnız sen varsın.
aklıma "İbrahim putları yık elindeki baltayla, putların yerine yenisini koyan kim?" dizesini getirdi bu. yıkım ve yaratım bazen aynı şeylerdir yani hiçbir şey. hiçbir değerleri yoktur birbirlerine yaklaştıklarında. bir yeni put inşa etmek için bir büyük yıkıma sebep olmak yalnızca vakit kaybıdır.
Her şeyi yıktıktan sonra kendini de yıkmayan bir kitap, bizi beyhude yere azdırmış olurdu.
Bir yazarın "kaynakları" utançlarıdır; bunu kendinde bulamayan ya da bundan kaytaran kişi, ister istemez aşırmaya ya da eleştiriye yönelecektir.
Edebiyatı yapmacığından arındırmak, onun gerçek yüzünü görmek, felsefenin elinden zırva dilini almak kadar nazik bir iştir. Zihnin yarattıkları, ıvır zıvırın çehre değiştirmesinden mi ibaret? Ve yalnızca dile getirilmişin dışında, sırıtma veya irade yitiminde mi biraz cevher var?
Her kelime canımı yakıyor. Halbuki çiçeklerin ölüm üzerine gevezelik edişini duymak ne tatlı olurdu!
Varlıklara hiçbir kelimenin köstek olmadığı çağlara, ünlemin özsözlülüğüne, sersemliğin cennetine, deyişler öncesindeki neşeli alıklığa geri dönsek ne olurdu sanki!
İntiharı haklı çıkaran sebeplerden biri olarak devlet dairelerinde düşülen müşkül durumların anılması ( "the law's delay, the insolence of office") , Hamlet'in söylemiş olduğu en derin şey gibi görünür bana.
