Ömer Faruk
@hysteriaa
Kanalıma abone olarak beni mutlu edebilirsiniz;
youtube.com/@deimosmovies?f...
Ankara Üniversitesi DTCF Lisans Mezunu
Ankara
Ordu
2602 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Önsöz
Bir yazısında bakın ne diyor Camus: "Ne olursa olsun, her şeyin anlamsız olduğu, her şeyden umut kesmek gerektiği düşüncesiyle nasıl kalır insan?.. Her şeyin anlamsız olduğunu söylediğimiz anda bile anlamlı bir şey söylemiş oluyoruz. Dünyanın hiçbir anlamı yoktur demek, her çeşit değer yargısını ortadan kaldırmak olur. Ama, yaşamak ve örneğin, yiyip içmek kendiliğinden bir değer yargısıdır. Ölmeye yanaşmadığı sürece, insan yaşamayı seçiyor demektir. O zaman da, görece de olsa, yaşamaya bir değer veriyoruz demektir. Umutsuz bir edebiyat ne demek olabilir? Umutsuzluk susar. Kaldı ki susmak bile, eğer gözler konuşuyorsa, bir anlam taşır. Gerçek umutsuzluk can çekişme, mezar ya da uçurumdur. Umutsuzluk konuştu mu, hele yazdı mı, hemen bir kardeş el uzanır sana, ağaç anlam kazanır, sevgi doğar. Umutsuz edebiyat sözü birbirini tutmayan iki sözdür. Çünkü edebiyat olan her yerde umut vardır.”
Günaydın
Çok isteriz ya bazı şeyleri, çok hak ettiğimizi düşünürüz. Hem bunlar öyle büyük arzular yahut hezeyanlar da değildir. Feyyaz Kayacan bir başka kitabında, "Hani dünyalar benim olsa nesi eksilirdi dünyanın?" diye sorar. Biz de bu soruya cevap aramaktayız.. Ona buna nasip olan dünyaların zerresi bize niçin nasip olmaz?
Okur Takip Önerileri
“Hayat nasıl gidiyor?”
“Yaşayan birine sor.”
Sayfa 15
Günaydın
Dünya insanla doluyor da, insan dünyayı dolduramıyor. Herkes bir yönüyle yalnız, bir yönüyle tek başına ve bunu övüyor artık herkes: Tek başına olmak muhteşem bir icat, diyorlar. Sait Faik Abasıyanık'ın o sözü çınlıyor kulaklarımızda: "Yalnızlık dünyayı doldurmuş." Hâlbuki her şey bir insanı sevmekle başlıyordu..
"Şayet hiçbirimiz özgürlük uğruna ölmeye hazır değilsek, o halde hepimiz bir diktatörlük altında öleceğiz demektir."
Size güvenliği sadece özgürlüğünüz karşılığında garanti edenler, genelde sizi ikisinden de mahrum etmek ister.
"Eğer hukukçular yargısız infaza karşı çıksaydı, doktorlar gerekmedikçe kimseyi kesip biçmeselerdi, iş adamları köleliğin yasaklanmasını onaylasaydı ve eğer bürokratlar cinayet evraklarını düzenlemeyi reddetseydi, o zaman Nazi rejimi, hatırladığımız acımasızlıkları yerine getirmekte bir hayli zorlanacaktı."
"Tarih tekerrür etmez ama yol gösterir."
"Araştıran insanlardan hoşlanmayan bir lider, potansiyel bir tirandır."
Günaydın
Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir süreliğine de olsa sadece boşluğu dinlemeyi arzu etmek..