Sabitlenmiş gönderi
"Bir zamanlar düşümde kendimi görmüştüm. Çocuk olan kendimi.
Kurumuş ırmak yatağı gibi bir yerde duruyordum.
Çok üzgündüm. Ya da üzgündü. Gerçek olan hangimizdi, rüyayı gören mi, rüyadaki ben mi?"
"Türklük diye bir şey var" diyecekler, gerekirse ölünür uğruna.
Sayfa 127
Yıl 1912-1913! Analar başlarını soktukları kovuklarda, bebeklerin sesi duyulmasın diye, üzerlerine abanıyorlar, beraberce boğuluyorlardı. Batı Trakya'da Türkler şaşkın, perişan ve yalnız!
Sayfa 37
Okur Takip Önerileri
Allah'tan korkmayanın, korktuğu çok şey vardır.
Sayfa 31
Halil İbrahim tekrar paylaştı.
Evet... Cinsi latif ne kadar havai, hayalperver görünse de, birçok hususlarda bizden daha maddi düşünürler...
Sayfa 18
Halil İbrahim tekrar paylaştı.
Gelirken hep seni düşündüm. Ben de bir felakete uğrasam sana koşarım. Ama ne gibi, bilir misin! Ben iki kişi olsam... Yani iki parça... Bir felakete uğrayınca öteki parçamdan evvel sana koşarım...
(...) Sende bir hâl var. Sen, sana koşanları nasılsa kendine borçlu bırakmıyorsun... Dur, biliyorum. Bunun farkında bile değilsin. Yani borç mevzubahis olamaz. İşte bizi sana koşturan da bu galiba...
Sayfa 97
Halil İbrahim tekrar paylaştı.
Bu paha biçilmez alâkayı hak etmek için bu insanlara hiç hizmette bulunmamıştı.
"İyiliklerin asıl kıymeti de burada işte!" diye gülümsedi.
Sayfa 158