Bu kitaba bayıldım. Sesli olarak dinledim ama elime alıp okumak daha güzel olabilirdi. Tamamiyle çocuk kitabı olarak gözüksede bu kitabı yetişkinler de okumalı bence. Enrico üçüncü sınıfa giden bir çocuktur. Kitap boyunca arkadaşlarından ve öğretmeninden bahseder. Arada anne ve babasına dair bölümlerde bulunur. Özellikle babasının mektuplarına bayıldım. Babasının davranış şekli çok hoşuma gitti. Sonra o çocukların tek tek hayatlarına dahil olmak beni çok duygulandırdı. Hem okuyup hem de çalışan çocuklardı çünkü bunlar. Hepsinin değişik dertleri vardı. Bazıları çok yürek yakıcıydı tabi. Kısacası kitap şahaneydi. Kesinlikle tavsiye ederim.
Çocuk KalbiEdmondo De Amicis · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202117,5bin okunma
"Daha doğrusu, konuşamadım."
"Neden?"
"Konuşmak istedim ama anlatmak istediğim biri yoktu da ondan. Şimdiye kadar. Bana değer veren insanlar beni iyileştirmeye çalışacaktı. Bozuk bir aletmişim gibi beni tamir etmek için uğraşacaklardı. Ama benim tamir edilecek bir yanım kalmadı."
İlk başlarda çok sıkıcıydı. Hatta pişman etmeye yakındı. Ama sonra ikinci bölümde kitap yavaş yavaş açılmaya başladı. Hikaye eğlenceli olmaya başladı. Devam ettikçe daha da iyi oldu. Bir şeytanın cehennemde canı sıkılır ve dünyaya iner. Orada Wandergood adında bir insanın bedenine girer. Onun bedeni üzerinden dünyayı tanımaya başlar. Yaşadıkça iyice insanlaşır. Bizim zevklerimizi sevmeye başlar. Dünyaya gittikçe alışır. Sonrasında olan olur. Bir kadına aşık olur her insan gibi. Ona göre o kadın dünyanın en güzel kadınıdır. O duyguyu tattığında dünyaya daha da çok bağlanır. Amacı sadece o kadındır. Servetini bile kaybeder onun yüzünden. Ama sonunda öğrendiğimiz gerçekler şaşırtıcıydı. Böyle bir şey beklemiyordum. Ve sonu cidden aşağılayıcı bir şekilde bitti gibi hissettim. Yinede puanım çok yüksek olamadı. Çok verim aldığım bir okuma olamadı. Ama okunur mu okunur...
Şeytan'ın GünlüğüLeonid Andreyev · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20213,031 okunma
çalışma izi kir değildir: Tozdur, kireçtir, verniktir, ne istersen odur ama kir değildir. Çalışmak insanı kirletmez. İşten dönen bir işçiye asla "pis" deme. "Kıyafetinde işinin, emeğinin izi var" de."
İnsanı döv, yak, kes, atların ayakları altına at, köpeklere ver, dilimlere böl, ne patlar ne parlar ne de bir öfke belirtisi gösterir. Ama onu da bir şeyle del, korkunç bir patlamayla yanıtını alırsın!