·
206 görüntüleme
:) Doğru söylüyorsunuz. Sonuçta iyi ki bu büyük yazarlar varolmuşlar, iyi ki böyle güzel eserler yazmışlar, iyi ki bizler de okuyoruz.
Zihinde satranç oynamak her profesyonel satranç oyuncusunun yaptığı bir şeydir. Onlar buna problem çözmek diyor. İdman gibi birşey yaptıkları... London'un ya da Zweig'in ürettiği bir olay değil bu. Zaten Zweig'in Satranç'ını özel kılan, Dr. B'nin oyunu zihinde oynaması değil, zihinde iki rakip karakter yaratıp onları delicesine çarpıştırmasıydı.Yani, beyninde kazanan tarafın galibiyet sevincini yaşarken, yine beyninde kaybeden taraf için üzülüp hayıflanması ve bu psikolojik savaşı çok iyi yazıya dökmesiydi Zweig'in ustalığı.
Merhaba Cihan bey, yorumda uzun açıklamak istemedim. Benzerlik sadece zihinde satranç oynamak değil, dediğim gibi 'Satranç' kitabının başlangıçının benzer olması. İki karakter de sebep ve şartlar farklı olsa da mahkûmlar. Burada London'ın karakteri zihnini ikiye bölüp birini diğeriyle mücadele ettiriyor. İki tarafı da mat etmek için uzun uzadıya oyunlar oynuyor. Ve anlatmaya 339 sayfalık kitabın sadece yarım sayfasını ayırıyor. Dediğim gibi benzerlik kitabın genelinde veya sonucunda değil, kendiyle mücadele yapmasında.
Belki de haklısınızdır Ülkü Hanım, esinlenme olabilir... Gerçeği asla öğrenemeyeceğiz ;)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.