Necati Tosuner'in 5. kitabını sıkılmama ve beğenmememe rağmen okudum. Her seferinde yeni bir şey görürmüyüm dedim. Tık yok. Ayrı bir stili var. Bol metafor yapmış. Kitaplar-deneme, öykü, roman... - hepsi aynı formatta. Roman diye okumaya başlıyorsun, konu kurgu karakter hiç bir şey yok. Bence yazarın yazı türü tek ve özgün. Yeni bir tür. Aforiziya. S ı k ı l d ı m. Ve hiç bir şey anlamadım.
