İlk paragraf hariç çok etkili her zamanki gibi, elinize sağlık - umarım o suistimal edenler arasında yokumdur:) Çoğunlukla boş vermek en rahatı , en güzeli oluyor. Ama bazı anlar, bazı şiirler, bazı yazılar engel oluyor buna. Boşalma ihtiyacı duyuyor insan. Bazıları ağlıyor, bazıları hayal kuruyor, bizim gibi bazıları da bir şeyler yazıyor - başka türlü mümkün olmuyor başa çıkmak olan bitenle. Ama yine de, tekrar söylüyorum, önemsememek en güzeli. Teşekkürler tekrar yazılarınız için.
Suistimal edilmiyorum Erhan bey :)) Ağlamak hayal kurmak haa bir de böyle yazmaya çalışmak hepsi var bende sizin kadar beceremesem de. Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için sağolun.
1 sonraki yanıtı göster
“Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım“
“Ne çok isterdim,
Sana sarılamazdım.
Ve şöyle derdim o zaman:
Ah!“
Kitapları çizmeme gibi manyakça bi huyum vardır ama yüzlerce kitap içinde altını çizdiğim tek kitap ve özellikle bu iki yerdir.
Bir şiir bir şair ancak bu kadar yürek parçalayabilir. Umarım o duyguyu hiç bilmezsin abla. Keşke ölümsüz olsalar..
Eline, koluna, yüreğine sağlık..
Anneler ölümsüz olsa çok haklısın Gül.. Yazdığım gibi annesizlik nasıl bir duygu bilemiyorum, öğrenmek de istemiyorum. Keşkelerim tükenmişken üstelik. Çok teşekkür ederim.
Ben de "Cennete gitmek isterdim otostopla."
Ama Didem'inde dediği gibi "Cinnete kadardı tüm yollar oysa..." Cinnete yakın hüzne bulaştırdı yine beni bu inceleme ..
14 yaşında annesiz kalmanın acısını kelimelerden çıkaran Didem'den ne de güzel bahsetmişsiniz.
"Erken öleceğini biliyordum bana bırakmak için,
bu acımasız ölü anne sesini." diyordu. Biliyor muydu, hissediyor muydu gerçekten bu kadar erken annesiz kalacağını, bilemeyiz. Ama hüznü kelimelerine şöyle yansıyordu:
"Canım kızım, cehaletimden şair oldum… Annesizlikten. Sen sakın şair olma!” diyen Didem yine ne güzel izah ediyordu halini:
"Ah benim nergis kokulu cehaletim..
Ruj lekeri bıraktın bardaklarda
Anlatmak isterdin kendini durmadan
Bir bardağa bile olsa.
Ne diyecektin,ne söyleyecektin
Şairlerin şahı olsan,
Bir AH'dan başka.
Bana yıllarca, bunca sözü boşa söylettin.
AH!"
Ah ki ne büyük AH... Hüzünlendim gerçekten. İçselleştirdiğim, en sevdiğim, en enn çok sevdiğim Didem'e böylesine güzel ve özenli bir inceleme yazdığınız için yüreğinize, kaleminize sağlık...
İncelemenize ithafen:
"Gülümsedim o sıra,
Bazen sevinirim,
Sevinmek nedense hep yedi yaşında
Ve ah... dedim sonra,
Ah!"
Ayrımcılık yapmak istemiyorum ama ben bu sitede en çok kadın okurların kaleminden etkileniyorum. ❤
Bir şiir kitabına da böyle gönül mürekkebiyle yazılmış bir inceleme yakışırdı. Elinize sağlık Ferah Hanım.
Ben de , hemcinslerim yüreğime dokunan içime sinen kelimeler ile geldiklerinde iyi kilerimin artışına çok mutlu oluyorum. Teşekkür ederim o güzel yüreğinize sağlık. 💜🍀
Bu yorum görüntülenemiyor
Bravo ya incelemenize bayıldım:) ve öyle bir yazmışsınız ki Didem Madak'ı tanımayan biri bile az çok tanıyor ki buna bile gerek duymadan aslında bir şiirini okuduğumuzda onun yaşadığı acıyı ,hüznü anlayabiliyoruz .Mesela Ah'lar Ağacında ben bayağı etkilenmiştim .
‘’ Sağlam bir halatla çekiyorum acıyı kendime doğru..’’:(
Yine çok güzel, çok anlam yüklü, çok zarif bir inceleme olmuş Ferah Hanım.. Kendi incelemem bir an çok sığ geldi bana sizin yazıklarınızı görünce:) Yüreğinize, kaleminize sağlık.. Sevgiler..
Estağfirullah sığ gelmek ne demek Ferda Hanım? Hepimizin hüzün, sevinç, kayıp kazanç kapları farklı oluyor, kimimizin ki dolup taşıyor kimimizin ki içinde saklanıyor. Bu dönemler benim hüzünlerim taşıyor biraz abartıyorum sadece. Size de sevgiler, teşekkürler.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.