Ağırr ağır okuyorum ki bitmesin. O kadar duygulu bir kitap ki kendimi karakterlerden biriymiş gibi hissediyorum. Zaten Sabahattin Ali’ nin bütün kitaplarında bu oluyor bana. Keşke daha fazla kitap yazsaymış. Hemen hemen bütün eserlerini hızlıca bitirdiğim için biraz pişmanlık duyuyorum. Yemek alıp tadını çıkarmadan yersin ya aceleyle, o hesap. Keşke daha zamana yayarak merak ede ede okusaymışım. Ama olsun, biraz daha içeriklerini unutunca tekrar tekrar okuyacağım… Neyse bu kadar övgü yeterli
